Neen!

moeilijk Neen!

Zweedse logica, ge kunt daar niet aan uit.

Wij dus naar Ikea, mijn mama en ik, om een droogrek. Eén en ander was het gevolg van een kettingreactie zoals u ze zelden heeft gezien: ik werd zwanger, een baby blijkt met eigen toiletgrief te komen, dat toiletgrief hoort in een tafel en die tafel moet op de badkamer wegens logica en stromend water. In de badkamer (net op de plaats waar die tafel moet komen, ge zult nooit anders zien) staat een wasmachine en die moet naar beneden, in de berging. De berging die nog moet geplamuurd en geschilderd worden en van plinten en planken voorzien. Maar die ook vol voorlopige rommel staat (Kent ge dat, van dat grief waar ge geen vaste plaats voor hebt en dat dan op een hoop eindigt? Zo’n soort berging is dat dus).

Maar goed. Vandaag werden er koeien bij allerhande horens gepakt, werd de rommel naar de kelder verhuisd (ja, het is ook dat soort kelder), het behang afgestoken en werden de plamuurwerken door Lief en de papa aangevangen. Omdat het nu slecht een kwestie van luttele dagen, weken is voor de wasmachine naar beneden komt, mocht er alvast een droogrek gekocht voor daarbij.

Een schoon droogrek gevonden, daar bij de Zweden. Groot en flexibel en met wielkes eronder. Ijverig het gangnummer en plaatsnummer (33 – 42) genoteerd met het mini-potlood en dan naar de afhaalrekken.
Bij enig nazicht (ik ben bijzonder alert vandaag, aangezien het vijf graden afgekoeld is en dat zulk goed nieuws het effect heeft op een zwanger lijf vergelijkbaar met dat van drie red bulls op een student in examens) bleek dat het schoon droogrek in de verpakking geen wieltjes bevatte. Nu vind ik persoonlijk dat wieltjes veel extra waarde toevoegen aan een droogrek, dus wijle naar de klantendienst. Zegt die meneer doodleuk: ah, die wieltjes voor dat droogrek, die liggen in 29 – 12.

Ja. Stelt u voor dat de wielekes die bij een bepaald rek horen naast dat rek zouden te vinden zijn. Dat zou gelijk compleet belachelijk zijn.

Wat is het volgende? De tandpasta en de tandenborstels in dezelfde rayon in de colruyt? Tsk.

Neen!

Hm.

Nu niet voor teenoftander, maar volgens mij hebt ge sommige dingen toch zelf een beetje in de hand soms, als ouder. Zoals deze ochtend, toen ik die onderzoeken moest laten doen. Op een bepaald moment lag er op de bank voor de bloedafname een meisje van een jaar of twee hartverscheurend te huilen omdat er bloed moest geprikt worden. Het kind was gewoon hysterisch. De verpleegsters waren druk bezig om haar te troosten en af te leiden en te sussen. Buiten op de gang stond de moeder. Even hysterisch, want ze durfde niet kijken want ze kan daar niet tegen, tegen die naalden.

Hm, misschien is dat niet de beste manier om uw peuter te kalmeren?

Neen!

Zwarte kat.

Er zit een kat rond ons huis, de laatste weken. Die van ons heeft er schrik van. Het is een kater, vermoeden we, want hij durft al eens sproeien. En hij wordt de laatste dagen steeds driester: komt nu zelfs echt tegen het kattenluik aanduwen om binnen te geraken. Dat kan normaal niet, want het is een magneetsysteem en alleen de onze heeft een magneet.
Boogie, die miauwt een beetje en laat zich doen. Maar hij geraakt er wel door over zijn toeren, want hij plast in huis opeens. Best zielig, hoor.

Iemand suggesties over wat we kunnen doen? Ik denk niet dat het een zwerver is, want hij ziet er goed doorvoed uit. Maar het is wel een volwassen kat, die er opeens was. En hij is vreselijk brutaal.

Zoals die keer met Sinatra. Zucht.

Neen!

Progressive much?

Deze namiddag toen ik thuiskwam, had ik gehoopt dat Klasse er zou zijn, in de bus. Maar dat was jammer genoeg niet het geval. Ik ben nochtans razend benieuwd naar de enquete die overal in de gazetten staat vandaag. Dat 1 op 5 jongeren niet met een holebi wenst gezien te worden, die enquete.
Ik heb daar vandaag namelijk een paar keer aan gedacht, terwijl ik door mijn klas liep. Mijn spontane en lacherige groep studenten achter de computers. Vreemd is dat, als ik dan bedenk dat — statistisch gezien — de helft vindt dat homo’s niet dezelfde rechten mogen hebben als hetero’s. En dat een groot deel van de jongens het moeilijk zou hebben met een lief dat meer verdient dan hem.

Het is gelijk die keer dat ik overal rond mij die één op vier VBers zag,na de vorige verkiezingen. Datzelfde ongemakkelijke gevoel. Dat het misschien toch niet allemaal goedkomt met de wereld.

Neen!

Het is wat.

Ik probeer momenteel het kluwen te ontwarren dat heet “geeft mij een inkomen als ik mijn koter op de wereld heb gezet”. Aangezien eddie namelijk ook pampers nodig heeft, en die niet uit mijn borsten komen, moet dat geregeld worden.

Ik ben niet vastbenoemd, dus word ik blijkbaar betaald via de ziekenkas, zover zijn we al. En daarvoor moet ik *na* de bevalling papieren laten invullen door school en door de dokter. Maar! De bevalling is uitgerekend in de vakantie en dan is de school niet open. Razend benieuwd hoe men dat gaat oplossen. (Voor ons zou dat geen onoverkomelijk probleem zijn, een paar weken overbruggen, maar het is wel raar dat er wordt aangenomen dat dat zomaar bij iedereen kan, niet?)

Extra bedenking: na de bevalling, dan is papierwerk toch het laatste van uw zorgen?

Extra extra bedenking: ik heb, als leerkracht in het hoger onderwijs, vastgelegd verlof. Dat begint in mijn geval op 10 juli, en loopt tot de week na 15 augustus. Aangezien ik uitgerekend ben begin augustus ben ik dik de helft van dat verlof kwijt. Ik ga daar niet over zagen, hoewel het niet echt fair is, natuurlijk. Maar er zijn mensen die maar twintig dagen hebben en ge moet content zijn met wat ge hebt, dus ala. Maar. Van zodra ik beval val ik op de ziekenkas blijkbaar, dus niet mijn volledige loon. En eigenlijk is dat wel een beetje grof: als ik niet zwanger was geweest dan had ik verlof én geld. Nu telt het als zwangerschapsrust en hopla geld kwijt.

Als de baby maar gezond is natuurlijk. Maar het blijft wel raar.