Gisteren zodanig druk aan het verbeteren dat ik Het Zesde Zintuig op de VTM was vergeten. Gelukkelijk activeerde mijn hoogstpersoonlijk zesde zintuig een kwartier voor het einde een onweerstaanbare drang tot beetje rondzappen en hopla, ik kwam bij Idool voor helderzienden terecht. Dat kan haast geen toeval zijn. On-mid-del-lijk de voorzitter op de hoogte gebracht, zodat hij kon stoppen met zich ergeren aan de kunst en zich gezellig googletalksgewijs samen met mezelve kon ergeren aan de peoples who have contact with the other sides / insert X-files theme music here.

( Want zo gaat dat in die dingen: alleen is er geen zak aan om daar naar te kijken. Trash-televisie is een sociaal gebeuren en de man van mijn leven moest zonodig optreden en over porno contempleren.)

Algemeen gezien is vooral bijgebleven dat Johan Terryn van mij volgend jaar weer mag meedoen met steracteur sterartiest. Het zingen is niet om over naar huis te schrijven, maar zet het geluid uit en ge kunt daar uren naar kijken. Leve Johan Terryn.

Maar we dwalen af. De meneren en mevrouwen werden één voor één een winkel binnengeloodst alwaar hen gezegd werd dat er iets tragisch was gebeurd en ze een blouse in de hand werden gestopt. Eén meneer gokte abusievelijk dat het een mannenhemd was, en die was dan natuurlijk al verkeerd. De anderen zagen: een hemd van een jong meiske. Score!
Iedereen die iets van kledingtrends kent, zag onmiddellijk dat de blouse in kwestie jaren 80 materiaal was: zo groot en afgewassen jeanserig maken ze dat pas sinds een paar maand opnieuw, maar dan anders, dus het was een oude blouse. Een snelle rekensom leert de beredeneerde paragnost dan dat het gaat om een hemd van 20 jaar geleden.
Logica: als iemand een hemd van een jong meisje 20 jaar bewaart, en er is sprake van iets zeer tragisch, dan zou het wel eens over moord kunnen gaan. Score!
Motief numero uno in zo’n tragisch moorgeval: jaloezie. Score!
Wist u trouwens dat na “thuis” en “op de openbare weg” een “horecagelegenheid” de derde meest voorkomende locatie is voor moord? Het was niet thuis, het was niet op straat. Hopla: score!

En dan de hoofdwond. Er zijn geen specifieke cijfers over te vinden, maar: het zou ook het eerste zijn dat ik zou zeggen. Voeg daar de cold reading bij waarover Michel het had en u heeft: een helderziende.

Misschien moet ik mij maar eens inschrijven om mee te doen.

Hopla, we zijn vertrokken voor de finale van het songfestival. Terwijl de dyke van vorig jaar de boel opent, stellen wij even de deelnemers op onze sofa voor: Lien, Lief, Janne en ikzelf. En wijn en hapjes, dat spreekt.
De mevrouw van vorig jaar begint alvast met een traditionele kledingwissel. Janne vindt het niet bijzonder en doet kaka, Lien denkt dat er nog bikini’s van gaan komen.
En hup, daar zijn de bikini’s. Er zijn nog zekerheden.

Roemenië begint vandaag en die had ik in de halve finale gemist wegens rookpauze. Het is gelijk Schatteman en Couvreur, maar zij lijkt op Wendy van Wanten. Maar dan zonder decolté. Iedereen vindt het schoon, ik ben er niet wild van.

The United Kingdom! Wow, dat vind ik wijs zeg. Het is plagiaat van heel veel verschillende dingen, maar we weten niet wat. En het geeft trouwens ook niet, want het is een leutig nummer.

Albanië. Dat is al het derde, zo vooruitgaan zeg. Janne krijgt er spontaan de hik van. Het is saai en de gitarist is zijn hemd vergeten. Het zal iets van de styliste zijn. Lief denkt dat ze het podium gepikt hebben van onze nationele selectie.

Duitsland zingt vals. Een geluk dat ze genoeg geld hebben gegeven om te mogen meedoen. De blonde is waarschijnlijk een travestiet. En het wordt valser naarmate dat het vordert. Die blonde heeft ook dikke billen en er is iemand bij die ontploft haar heeft. Ze zijn blijven hangen in de jaren 80, dus ge zoudt denken dat ze ondertussen genoeg kunnen oefenen hebben.

Tussendoor vraagt lief zich tussendoor af of servie niet beter geld zou steken in de wederopbouw in plaats van in het songfestival.

Armenie begint weer met het scoutsspelleke van valt-ze-of-niet. We vinden het niet overtuigend tot ze met haar borsten begint te schudden, dan vindt het lief het plots uitstekend. Lien merkt op dat de danser nogal veel op de grond kruipen. Lief: “Als ik zou meedansen, ik zou ook onder haar rok proberen kijken”.

Bij Bosnie Herzigovena blijft het probleem dus dat geen mens verstaat wat ze zingen en dat we daardoor niet weten waarover hun toneelke gaat. Janne kijkt gefascineerd, Lief vecht de toetreding van al die Oost-Europese landen tot de EU aan wegens dit liedje.

De jongen met de gespierde bovenarmen en de falset stem van Israel wordt hier op de bank als saai afgedaan. Lief vindt de backingvocals militaristisch. Ze gaan hoog eindigen, diaspora-gewijs é.

Finland, die wij niet in de finale wilden zien, zijn de volgende. Ik vind dat als ge op het songfestival staat dat ge tenminste een hemdje moogt aandoen. Blote bovenlijven, dat is voor aan de zee en plage tatoeage. Hun haar is te proper gewassen om geloofwaardig te zijn.
Er begint ondertussen een beetje sleet te komen op de windmachines en het vuurwerk. Iedere keer hetzelfde zeg.

Kroatie mag winnen van ons. Zo beetje tango en een oud peetje, dat is schoon. Een beetje cabaret ook.

De mevrouw van Polen is nog eens extra onder de zonnebank geweest en heeft haar neus nog wat laten bijwerken voor de finale. Ze had beter aan haar liedje laten werken. Haar tanden zijn nu nog witter dan de piano. Malibu barbie, lien denkt dat ze vroeger misschien dik en ros en met striemen was.
“Omarm Europa, ja meisje”, zegt henk. Hij vindt ook dat wij jaloers zijn omdat zij wel op barbie lijkt en wij niet. Tsk.

Ijsland. Janne schreit een beetje, but I love it. Het is een beetje Milc Inc en al. Zwart en roze, dat vinden wij hier voor homo’s en professionele schaatsers. Kan kloppen, kan kloppen. Wij vinden het uitstekend.

Turkije. Wij zijn over andere dingen bezig, dus het is duidelijk dat ons niet kan boeien.

De presentatrice heeft nu een kleed aan dat niet echt flatterend is voor heur knieën. En als ge een micro krijgt moet ge duidelijk heel luid “Good Evening Euroooooooooooope” roepen. Dat doet een beetje af van de point van de micro, natuurlijk. De twee in de greenroom doen rare dingen met de camera. Een toneelke ofzo. Vreemde jongens, die serven.

Lief houdt wel van het tikje fado bij Portugal, maar spijtig dat het refrein van Army of Lovers gepikt is. Lien zegt: niet mijnen artikel. En de kleedskes zijn lelijk. Lief gaat in discussie: het is euroSONG-festival, niet euro-KLEEDSKES-festival. We komen tot de conclusie dat het vroeger het liedje was dat telde, en nu de act. En we blame Nicole en Hugo voor de evolutie.

Letland is daar, met de piraten. Studio 100 doet blijkbaar mee aan het songfestival. Op de zetel wordt voorgesteld volgend jaar samson te sturen voor belgië.
Die met haar streepkesding is een porno-actrice. Ge ziet dat daar aan.

Zweden stuurt een mevrouw die een andere mevrouw is dan de vorige keer. Botox-alarm zeg. Lief roept constant naar het scherm: Eet! Eet iets! Gooi haar een boterham, toe!

Denemarken. Lien vindt het al een schoon ventje, en het ziet er nen lieven uit. Lien: het is te hopen dat Peter uw verslag leest. Lief: Waarom, omdat hij dan ook van die bretels en zo’n voze klakke aan kan doen?. Het is eerder iets voor een reclamespot dan voor een songfestival. En een reclamspot duurt maar tien seconden.

Georgie. Ik had dat op joetoebs gezien en vond dat ze haar aanstelde met die zonnebril, maar ze is dus blijkbaar blind. Lief: geluk dat ze blind is, anders had ze al lang tegen haar dansers gezegd: ei, doe keer een ander danske.
Kledingwissel bij een blinde mevrouw. Spanneund!

Ukraine heeft mannen in frigo meegebracht. Mannen met epilepsie, volgens Lief. Ik vind het te veel: ofwel gat bloot, ofwel tetten bloot maar niet allebei. Lief zegt dat ik moet zwijgen en dat kindje moet laten zingen.

Frankrijk. Mijn favoriet. love it, love it, love it.

Azerbaijan. Ook al één van de wijzere deelnemers. Omwille van het toneelke en het Arnold Schwarzenegger-engels. Hilarisch.

Lien zou met haar poep niet op dat balkske van Griekenland passen, zegt ze. Lief vraagt zich af of dat bos en die blommen allemaal in dat kleed zaten. Hij denkt dat er nog een stuk van dat kleedje kan. Maar het is een Griekse, dus binnen vijf jaar is ze dubbel zo dik met maar één wenkbrauw meer.

Spanje, dat is wijs dat die ook eens iemand durven sturen die te veel drugs pakt. Ik hou er wel van, maar het publiek blijkbaar zo niet.

Servië speelt een thuismatch. Jammer genoeg met een oersaai liedje.

Rusland is de voorlaatste. En het doet mij bij momenten denken aan unbreak my heart, in het begin. Maar dan wordt het slecht. Geniale regie-vondst, dat theelichtje. De schaatser is zo lelijk dat lief er helemaal van onder de indruk is. We have large noses, but we can skate on little pieces of ice.

Noorwegen is de laatste, dat is die disney-mevrouw. Lien en ik vinden de styling uitstekend. Mooie klassevolle kleedjes. Lief is er absoluut niet van te spreken.

Wahey. Eurosong!

De introductie is een beetje rommelig, vind ik. En zoveel blommen op de achtergrond. Precies een LSD-trip.
De presentator heeft basketsloefkes aan. Dat is ok, maar op een kostuum vinden wij dat geen zicht. Toch zeker geen witte zeg. De zaal is precies ons sportpaleis. (more…)