mediagedoe

mediagedoe werk

Vlaams Mediawijs Congres, aftermath. #mwcon16

vlmc Gisteren en eergisteren was ik op het Vlaams Mediawijs Congres, georganiseerd door Mediawijs.be. En hoewel mijn persoonlijke omstandigheden niet zo goed waren (Ik hoor niks aan één kant. Lang verhaal, maar kort samengevat: een incident met de huisartsenwachtpost gone terribly wrong en nu vijf soorten medicamenten), waren het toch twee interessante dagen. Daarom een lijstje van losse flarden, dingen die ik bedacht en dingen die ik opschreef. Dat ik het ook niet vergeet.

* op 10 december is het Internationale Dag Van de Mensenrechten en voor die tijd moet ik dringend eens kijken naar de no hate-campagne. Er is een educatieve bundel (136 pagina’s, alstublieft) om met hate speech om te gaan met jongeren.

* B-Bico staat voor Belgian Better Internet Consortium, en het hoofddoel van het consortium focust zich hoofdzakelijk op een beter internet in plaats van een veiliger internet.

* “We pass from Cartesian cogito to cogitamus. Far from merging individual intelligence into some indistinguishable magma, collective intelligence is a process of growth, differentiation, and the mutual revival of singularities.” Pierre Levy

* Snopes.com en politifact.com zijn goede bronnen voor fact checks over nieuwsberichten.

* Internet is produsage: de grenzen tussen passieve consumptie en actieve creatie van inhouden zijn vervaagd.

* 4 op 10 Amerikanen ziet Facebook als belangrijkste nieuwsbron (Keynote Katleen Gabriëls, die een boek uit heeft dat Onlife heet en er interessant uitziet. Over de troeven en de valkuilen van onze digitale samenleving.)

* Het concept van de Filter Bubble kwam in verschillende sessies terug. Relevant ook, met wat de laatste dagen in de media kwam over facebook/google en de Amerikaanse verkiezingen. TED-talk hier.

* Wij gebruiken in de opleiding voor het beoordelen van online bronnen de CRAP-test, maar er is ook de CARS-test.

* Ojoo maakt games, genre city games of pokemon-achtige shizzle. Op studio.ojoo.com kan je zelf aan de slag en redelijk eenvoudig zelf een game maken. De eerste is gratis en de tool is heel hanteerbaar. Eindeloze mogelijkheden, bijvoorbeeld in musea, rondleidingen in bibliotheken, gebouwen,… Culturele (Gentse) organisaties die hier een bachelorproef over willen voor kleuter en/of lager onderwijs: give a yell. Ik zou dat heel graag promoten volgend academiejaar.

* MeToDi is een onderzoeksproject van de KU Leuven, met als doel de ontwikkeling van een methodologische toolkit ter ondersteuning van ontwikkelaars van digitaal leermateriaal. Ik volgde een sessie, die op zich interessant was, maar ik had veel problemen met de “types ouders” die werden geschetst. Vanwege de nogal beperkte en negatieve formulering, maar vooral omdat ouders blijkbaar alleen mama’s zijn. Spijtig, inzetten op gender zit soms in kleine details.

* Er is een competentiemodel mediawijsheid voor Vlaanderen. Hoera! We kregen allemaal een prettige draaischijf en het ziet er heel doordacht uit, maar ik moet eerlijk zijn dat ik het nog niet helemaal helder zie. En dat moet wel, voor ik het moet uitleggen aan mijn studenten binnenkort. Al uw input is welkom.

* Ook relatief nieuw is Medianest, met een mediagroeilijn. Mooi vormgegeven en erg toegankelijk. Inhoudelijk moet ik het allemaal nog eens grondig bekijken, maar veelbelovend.

* De werking van een harde schijven uitleggen aan kinderen/studenten kan met het beeld van een Atlas. In een atlas heb je een register dat zegt waar je een bepaalde plaatsnaam vindt, en een kaart waar die plaats dan echt staat. Als je iets verwijdert van je harde schijf, verwijder je enkel de verwijzing in het register. (Keynote Rob Heyman)

* PETs zijn Privacy Enhancement Tools. Bekijk bijvoorbeeld Ghostery. Check de Collusion-extensie om te zien wie jou trackt op het internet. Er is ook een onderzoek op Databait. Wat dat doet is hier helder uitgelegd.

* Het groene driehoekje in een advertentie op internet toont dat die ad gepersonaliseerd is, op basis van de sporen die je hebt nagelaten. Meer info vind je op youronlinechoices.com, een website met informatie over online advertenties die rekening houden met je interesses en hoe je instellingen kunt wijzigen. Veel tips & tricks.

* Er is een film in de bioscoop over een autistische jongen, die zijn communicatieskills ontwikkelde door de beeldtaal uit Disneyfilms. Life, animated. De trailer is mooi, de recensies goed.

* De mensen van Jekino en Lessen in het Donker hebben indrukwekkend veel kennis, zo merk ik steeds weer. En ze zitten op een mooie zelfde lijn met ons in de opleiding qua gebruik van film in de klas. Als je hun aanbod niet kent, check dan hun sites voor kwaliteitsfilms, bijhorende lesfiches, activiteiten. Aanraderke!

* Er zijn veel parallellen tussen taalverwerving en beeldtaalverwerving. Beide processen gaan via een gelijkaardige weg van personalisatie naar socialisatie.

Tot slot nog een paar persoonlijke dingskes:

* Ik ging alleen naar dit congres, en ik doe dat erg graag. Van die studiedagen waar ik inhoudelijk veel aan heb: ik wou dat ik meer tijd had om dat te doen. Maar de pauzes, dat is een moeilijke vind ik. Ik nam mijn sociale schild mee, mijn boek om te lezen. Ik kijk altijd met wat afgunst naar mensen die vlotjes socializen en netwerken in de pauzes. Hoe doen jullie dat? En zijn jullie dan niet ongelooflijk moe achteraf? Volgende keer draag ik mijn Eva-button.

* Ik ben oprecht verwonderd dat ik meer volgers heb op pakweg twitter dan de meeste van de interessante onderzoekers en mediamensen die ik hoorde spreken. Dat leert me dingen over sociale media (mensen lezen liever grapjes over de kindjes en niet zo gefundeerde meningen dan Ernstige Zaken), maar ook over hoe weinig mensen in de sector misschien bezig zijn met hun aanwezigheid aldaar. Ik ben daar wat verbaasd over, want eigenlijk is dat toch wel belangrijk? Dus een warme oproep: ik volg jullie nu allemaal, dus ik hoop nu veel informatie en kennis uit dat volgen te krijgen.

mediagedoe

Twee. Met een hashtag.

#zvdz.
Vandaag binnen exact twee weken wordt mijn lief nog eens voor de leeuwen gegooid van pers-, facebook-, blog- en twitterkritiek. Mensen zullen dan voor hun lichtbak zitten met hun iPhone-gedoe in de aanslag, en online hun mening laten geworden over dik een jaar werk. Ze zullen het hebben over wat ze grappig vinden, maar vooral wat niet, en ze zullen snoeihard en persoonlijk zijn. Want zo gaat dat. Ge zoudt denken — nu het al de derde keer is — dat het minder spannend wordt, maar dat is niet zo. Ik vind het vreselijk enerverend en ik lees het allemaal, achteraf.

Binnen exact twee weken en een dag, rond de middag, zal ik een sms krijgen met de kijkcijfers. Want tv-makers die zeggen dat ze niet geven om de kijkcijfers: volgens mij lullen die een eind weg. Ik zal blij zijn, want ze zullen goed zijn. Ik kan het voelen.

Dan is het al dinsdag, en op donderdag is er weer een opname. Dus dan zal hij een paar dagen na elkaar erg laat thuis zijn, moe zijn, even iets eten, en dan verder werken. Ondertussen zullen er recensies verschijnen, in kranten en tijdschriften. Soms zal dat leuk zijn, en een boost en vreugdedansje geven. En soms zal dat minder leuk zijn, en dan zal er sprake zijn van enig happen naar adem, eens goed roepen en daarna verderwerken.

Zo zal dat acht weken gaan. En in een week negen zal er rust zijn. Dan zal mijn lief weer thuis zijn, en zullen wij gezellige dingen doen met ons kind.

Nog twee weken.

U kunt die twee weken gebruiken om uzelf fan te maken op facebook (het programma, het lief) of follower op twitter (het programma, het lief). En er is een hashtag. Of zoals het lief dat zegt: een twitterdink. Vinger aan de pols, die vent van mij.

mediagedoe

Tiktaktok.

* “Mjah. dat zal niet gaan. ik zit dan nog in opnames/in brussel/ in de studio/…” is steeds frequenter het antwoord als ik vraag naar de optie om op mira te letten/iets te doen met vrienden/ huishoudelijke dink over te nemen.
* de juffrouw van productie schrijft steeds meer afspraken in in zijn google-agenda.
* De avonden worden steeds korter. Hij achter zijn laptop scenario’s schrijven, ik achter de mijne lessen voorbereiden.
* Het hele huis ligt vol met stukjes papier met daarop mopjes en krabbels.
* Tijdschriften en kranten verworden tot knipsels voor ik ze kan lezen.
* Er wordt vaak gevloekt. Binnensmonds.
* Hij ziet er moe uit, en wrijft steeds vaker onbewust over zijn nek en schouders.
* Ik krijg persfoto’s te zien. Ik moet daarmee lachen.
* Ik krijg steeds meer smsen met “goeike, het vlot”, maar ook “kak. lastig vandaag” terwijl ik aan het werken ben.
* bij het avondeten wisselen we showbizznieuws uit.

Ik kan het voelen, het worden helse maar toch ook coole weken. Seizoen drie komt, peoples. Voor echtig, het laatste, vanaf 3 oktober op uw favoriete meerwaardezender.

mediagedoe

Spijtig zeg.

Nefast voor het drama-gehalte, dit: Greet Dekeyser in het nieuws staat op Time Square om verslag uit te brengen van de vreselijke orkaan Irene. Achter haar staan tientallen vrolijke mensen te zwaaien en bekken te trekken naar de camera.

Hebben ze die gevraagd om daar te staan? Om het beeld te vullen ofzo? Of omgekeerd: kregen ze die mensen niet weg en stond Greet twee minuten voor de live connectie nog met haar ogen te rollen en “kscht kscht” te sissen?

Ik vraag mij dat af, ja.

mediagedoe

Dan weet ge het.

Als ge in de schooltuin geritsel in de struiken hoort, en ge zijt een beetje teleurgesteld dat het de eend is (geen fanpagina, voorlopig) en geen monster of vampier.

Dan weet ge dat ge te veel naar True Blood kijkt tegenwoordig.