Volksfeesten…het is en blijft een bijzondere ervaring. Zeker in een wijk als de Muide en zeker als de lokale kiekskes uit Gent er zich mee moeien.
Men neme:
– La Esterella
– een Jezus (ja, Sebastiaan, we hebben u wel herkend) die van op het dak van een caravan de menigte zegent en van de nodige commentaar voorziet.
– Een strand met zwembad vlak naast de spoorweg.
– Een heuse motto-bende, genaamd de Bulls, die het rubber enthousiast laat verschroeien.
– Pony-man: is het een man? is het een pony? is het een vliegtuig?
– Mirabella-de-buikdanseres-die-heur-sluier-vergeet
– Een presentator die het publiek opzweept om Aboo Hiva, de Koerdische krachtpatser, aan te sporen met gejuich en die terloops even voorgenoemde Mirabella en haar vier zusters verloot.
– Aboo -Le nouveau Massis est arrivé – Hiva zelve, die met de tanden auto’s voortsleurt, 600kg beton op de borstkas torst, een camionette over zich heen laat rijden maar al bij al toch vooral uitblinkt in showgehalte en de enorme entourage van besnorde mannen.
En wat krijgen we dan? Juist ja: een namiddag vreemdsoortig absurdisme gemarineerd in een ouderwetse wijkkermis. Duizend gezichten heeft deze stad. Duizend, zeg ik u.