En al

En al

Grappig.

Gisteren komt lief binnen en vraagt:

Waar ligt er ergens een schroevendraaier? Er is iets aan mijn auto dat niet uit wil gaan, dus ik ga het eruitvijzen.

Lena kind, we zullen maar beginnen duimen dat er niet te veel is uitgevezen tegen uwen trouw.

En al

Drie dingen.

1. Ik heb gelijk gekregen over Huug. Dat heeft naar schatting 2 min en 25 seconden geduurd.
2. Fondue is lekker, terrasjes doen is leuk en de Mantecca blijft een tof café.
3. Tot half drie aan een toog hangen op maandagavond was niet mijn meest briljante beslissing ooit. Het was de slechte invloed van deze drie meneren.

En al

Kilometers zonder bubbels.

Het weekend gaat verder op hetzelfde elan als het begonnen is: ook vandaag een hoop kilometers achter de kiezen. Om 9 (negen! op een zondag! na een veel te zware nacht!) uur opgestaan en met de geliefde Ford Feest van Gent naar Bree (alweer Limburg), want lief maakt een televisieprogramma met Urbanus en de repetities/opnames daarvan moeten om één of andere reden in een uithoek van het land gebeuren.

Van Bree naar Leuven voor een terras, en dan van Leuven naar Gent.

Geen bubbels vandaag, om het leed te verzachten.
Het enige wat ik nog wil vanavond is mijn zetel en een overdosis van mijn nieuwe aanwinst in de dvd-collectie.

En al

Klik.

Ik heb blijkbaar vannacht luidop gedroomd over fototoestellen. Ik zocht “de 220”, wordt me verteld. Wat “de 220” dan wel mag zijn: het is me een raadsel. Maar het is alleszins bewezen dat ik echt een fototoestel wil, bij deze.

En al

Bubbels en kilometers.

Ik heb de laatste twee dagen kilometers gevreten. Eerst donderdagavond naar de heimat, voor verjaardag papa (en nog es proficiat, trouwens, daddy), champagne en taart. Dan terug naar gent en van daaruit treinen naar Brussel, alwaar juffrouw B. met haar collega’s aan het eten was. Dessert meegepikt, alsook enige Spumante. Daarna met de supercar van juf B. naar haar thuishaven, Genk. Vrijdagochtend anderhalf uur karren naar Arcen, voor de relax-dag. Vrijdagavond terug naar Genk en van daaruit de trein naar Gent (3,5 uur. Met dank aan de hitte en de nmbs-infrastructuur die daar niet op voorzien is.) . Mijn boek was op, dus verveling troef. En honger! boy-oh-boy.

De avond dan bijzonder gezellig afgesloten met frietjes en champagne in een Gents park.

Een mens zou van minder gelukkig worden.