Op dag 8 ging zij naar Boomtown, alwaar zij met de gebroeders S. een paar pintjes dronk en naar luide muziek luisterde.
Vervolgens ging zij omstreeks 4h naar huis en sliep eerst een beetje in de veranda, want daar was het koel. Toen haar lief thuis kwam verhuisde ze naar het bed, maar hij snurkte te veel, dus ging ze naar de zetel. Daar lukte slapen niet. Omstreeks half tien ging zij terug in het bed liggen en om tien uur startte in Baudelo een optreden van één of andere Vlaamse artiest met een koor. Het volume werd zo ver opengedraaid dat ze lag te trillen in haar bed.

Schande! Daglawaai!

(Serieus. We gaan toch zo niet beginnen, beste organisatoren. We klagen niet dat de muziek er tot vijf uur aanstaat en dat de zatte mensen ons meermaals per nacht wakkerroepen. Maar kunnen we die optredens in de voormiddag achterwege laten? Dat de normale mensen ook een beetje kunnen slapen, verdorie.)

Voor de mensen die straks nog afzakken naar Gent:
– donkere wolken pakken zich samen boven de stad en het bliksemt in de verte. Pakt uw K-waytjen mee.
– In Baudelo is er veel volk aan het Boomballen en de muziek valt – alweer- constant uit.
– Parkeerplaats is er *niet* meer in de binnenstad. Ook al denkt u dat het wel zal lukken: neen. Het is zaterdag en er is veel volk. Rij door naar de parking van GB Oostakker en neem daar de pendelbus. Gans de nacht over en ‘t weer naar het centrum en u beperkt er het risico mee dat er tegen uw autodeur geplast wordt (geen grapje. heb er al verschillende gezien dit jaar).
– het zal hoegenaamd niet plezant zijn op Bataclan. En nog minder op Boomtown. En vanaf drie uur is er niets meer te beleven opde vlasmarkt. *kijkt onschuldig*
– Doet u morgenochtend een beetje zachtjes als u lallend door de stad struint? Misschien slapen wij al.

Dag 7 was eigenlijk al begonnen toen het nog dag 6 was, aangezien het helegans klaar was toen dag 6 eindigde. Maar bon, de echte dag zeven bestond uit rust en gezondheid: eerst naar Bataclan (ja, alweer), dan vegetarisch gegeten bij komkommertijd (aanrader als ge de brol en braadworsten beu zijt), dan naar de beste voorstelling die ik al gezien heb deze feesten (verslag straks op Het project) en vervolgens in de auto gestapt en naar mijn ouderlijk huis gereden, 15 km buiten Gent.

Genoten van de stilte, de koelte (waarom is het op den buiten eigenlijk altijd frisser dan in de stad?), een heerlijke nachtrust en deze middag een uitgebreid bad.

Ik ben herboren en klaar voor de eindspurt. Bring it on!

Niet flink.

Eerst van half vijf ‘s namiddags op Blue Note gezeten en mijzelf eens goed laten gaan tijdens US3. Funky Funky, een verslag volgt later op Gentblogt.
Niet gebleven voor Mendes wegens moe en de feesten een beetje beu. Dat was echter buiten mijn lief gerekend, want die wou “nog efkes naar de vlasmarkt”.

Ahum.
Niet flink.
Het was na zes uur, ik ben moe en ga nu nog een beetje slapen zie.

Gisterenmiddag, op het heetst van de dag, hadden wij het fijne idee om in de stad te gaan wandelen. Warm! Zweten! Weinig volk, veel puffende mensen. Dan maar terug naar huis gegaan, de fiets genomen en naar Blue Note gereden om naar Sioentje te kijken. Ze hebben dat zowaar goed gedaan.
Na een pastasalade (het eten op BNRF heerst zwaar, trouwens…) en een praatje met Mister Photographer terug op de fiets naar huis, een snelle douche en dan naar het Nieuwpoorttheater voor Lief en Han Solo.
Het was heet, en dat was eraan te merken: hoewel het bij allebei wel goed zit qua materiaal, was de timing niet zo sterk bij beiden. Nogal slordig qua spel en het publiek was ook helemaal mak. Niet hun beste show dus, maar toch een prestatie, door de hitte.

Na het optreden naar Baudelo getrokken voor een paar pintjes en dan uiteindelijk genoten van de eerste onweersbui. De verkoeling was hemels.