Sowieso al een retro-mens zijnde, heb ik de boel aangevuld met dingen van tijdens de periode die we gemakshalve “Kerygma’s ijstijd” zullen noemen. De boel is nl. een *paar* dagen offline geweest. Hetgeen mij noopt om een nieuwe hosting-firma te zoeken, maar daar wil ik het nu even niet over hebben.

Mais bon. Het is niet omdat onze weblog kapot is dat we niet schrijven, natuurlijk. Dus zal ik al mijn dinges van de laatste dagen gewoon controlceecontrolvee-en. Zo hoeft u geen letter te missen van mijn on-ge-loof-lijk boeiende leven.

Het is vreemd hoe erg mijn stemming af kan hangen van dingen die ik lees of zie. Zo snel dat mijn gemoed kan keren, door iets waar ik eigenlijk niets mee te maken hebben, u houdt het niet voor mogelijk.

Net kwam ik kiplekker en fris als een hoentje uit de douche (van flairtrut gedaan, met maskertjes en peeling en conditioner-voor-blond-haar), helemaal vrolijk en klaar voor een ontspannen nacht. Nog even een paar dingen doorlezen voor het slapengaan: bloglines als mijn persoonlijke grapevine, weet u wel.
En dan lees ik iets, en dat doet me aan iets denken. En voor ik het goed en wel besef is de vrolijkheid weg en vervangen door een -ahum – ietwat contemplatieve stemming…

Gelukkig past dat wel bij de weersomstandigheden, dat contempleren.

Ik kan momenteel niet goed klappen, dus zal ik maar een beetje schrijven. Mijn hoofd is verdoofd van aan mijn slaap tot diep in mijn hals. Eén en ander bemoeilijkt de vlotte bewegingen van mijn spraakorganen.

Dokter tandarts heeft de tand waar ik al zes weken last van heb ontzenuwd. Dat doen ze alsvolgt.Het is ambetant en straks zal het ook zeer doen als het wakker wordt. En woensdag moet ik nog eens terug voor een definitieve vulling. Het is mij allemaal om het even: als de pijn er maar mee weggaat.

Ik mag niet eten tot de verdoving is uitgewerkt en ik heb nochtans veel goesting achter een boterhammeke met kaas. Logische oplossing: een tukje tot alles weer normaal is.

Mijn mama en papa zijn terug van reis. Ik bijzonder blij natuurlijk en wel om vijf redenen:

– omdat ze goed en wel terug zijn, natuurlijk, dat is altijd leuk. En alles is vlotjes gegaan, in tegenstelling tot de laatste keer.
– omdat ze er bruin en ontspannen uitzien en dat ik dat graag zie.
– omdat wij in geval van thuiskomende ouders gevoederd worden in een lekker restaurant om vakantie te vieren. Champagne en scampi! Olé!
– omdat ik on-ge-loof-lijk schattige schoenen heb gekregen. Roze. Met een fantastische hak en een mooie vorm. Ik ben precies Barbie ik.
– omdat we ook een Spaanse hespe hebben cadeau gekregen. Morgen meloentje kopen en dan hmmmm….

ik zeg u: er is iets serieus aan het fikken in de binnenstad. Iemand enig idee wat?