Omdat ik van nature niet echt georganiseerd ben (hallo, eufemisme!) is overzicht en orde niet één van mijn sterkste kantjes. Dat geldt zowel voor mijn hoofd als voor mijn leven. Mijn talentjes voor opruimen en poetsen zijn onbestaande en ik stond achteraan toen de administratieve aanleg werd uitgedeeld.
Ik slaag er maar niet in orde in de chaos te scheppen en ervoor te zorgen dat ik -bijvoorbeeld- documenten op simpel verzoek kan tevoorschijn toveren.

Wanneer het weer eens foutloopt, vertel ik met uitgestreken gezicht dat ik geen tijd heb om netjes te zijn. U weet wel: a clean house is a sign of a wasted life. Maar in werkelijkheid voel ik me daar behoorlijk mottig bij, dat het maar niet lukken wil.
Voor het huishouden doen wij aan damage control: mensen die hier al een tijdje lezen weten ondertussen dat we bijvoorbeeld een poetsvrouw hebben en een vaatwasmachine. Daarnaast heeft mijn lief ondertussen een jaar hetzelfde zinnetje herhaald (“de autosleutels horen in het schuifje”), waardoor ik nu zodanig geconditioneerd ben dat ik de sleutels uit automatisme in het schuifje leg.
Maar voor de rest? Qua organisatie is het hier huilen met de pet op, want lief heeft zo mogelijk nog minder verstand van die dingen.
Vandaar mijn vraag aan al die mensen, out there, die mapjes hebben waarin hun rekeninguittreksels in de juiste volgorde zitten. De mensen die altijd aan het avondeten hebben gedacht voor de winkels sluiten, die nooit herinneringen van betaling krijgen en altijd hun GSM weten liggen….

Hoe doen jullie dat in godsnaam? HOE?

Net met de nummer acht van de sossen naar de rommelmarkt geweest op het Prinsenhof. Niks gekocht en ietwat onrustig terug gekomen.
Het is de wind. Ik kan daar echt niet tegen, tegen die herfststormtoestanden. Vreselijk ongedurig word ik daarvan.

Haha. Grappig is dat toch, hoe ik er na een week uit vakantie al in slaag om mijn agenda voor de komende weken vol te proppen. Het ziet er zowaar een beetje imposant uit na de weken van laisser-faire die we achter de rug hebben.

En ik moet ook nog strijken en ook nog foto’s laten afdrukken en inplakken.
En morgen komen ze de nieuwe tablet in de keuken installeren. Juij!

Doodmoe ben ik. Uitgeweest tot na vier uur vannacht en toch was ik om acht uur wakker. Klaarwakker. Ik vermoed dat het kwam omdat we niet thuis sliepen en dat ik dus niet in mijn eigen bed lag. Zo frustrerend: wakkerliggen terwijl je moe bent.

Straks naar Antwerpen, want lief speelt in The Joker, en daarna een lange nachtrust in mijn eigen nest.

*geeuwt*

Al is het weer nog zo heet,
hou aan die T-shirt vol met zweet!

Dit, lieve lezertjes, is de tekst op een in Comic Sans MS uitgeprinte A4 in de work-out-zaal van een fitnesscentrum dat ik vanmiddag bezocht.
Ik ben namelijk aan het scouten waar ik mijn sporthatend lichaam deze winter zal heenslepen.
Het fitnesscentrum in kwestie is, door het bordje én door het bejaard bodybuildend manvolk dat er vertoefde, niet langer een optie.