Alles van waarde is weerloos
leutigheid
Gisteren was de laatste avond op blue note.
Fotoots met mijn gsm genomen…met weinig licht is dat nog altijd een beetje een probleem geloof ik.
Tom komt van review doen. En hij was zowaar een beetje onder de indruk.
Toilet in de backstage.
Mr Costello (en de poep van de blazers). Uitmuntend concert.
Brecht, David en John Watts spelen een muziekske.
Een zeer fijne avond gehad, jaja.
Mijn hart zwelt van trots als ik zie wat er op het project de laatste dagen al is verschenen en de manier waarop er aan verslaggeving wordt gedaan. De mooiste foto’s, de beste reviews, het meest volledige Gentse Feesten-nieuws: we are doing it baby.
Even ter verduidelijking: de Gentse Feesten worden in goede banen geleid door de dagelijkse redactie, maar we kunnen voor de Gentse Feesten ook rekenen op een dikke vijftig vrijwilligers, die de stad afschuimen op zoek naar nieuws en mooie beelden. Op onze infovergadering voor die mensen, overlaatst, was ik al helemaal aangedaan: zoveel volk, zoveel enthousiasme…ge kunt u niet voorstellen hoe dat voelt. En als ik nu zie hoe alles zo mooi binnenstroomt, hoe Michel en Joke de dingen gezwind online gooien, hoe Huug en Britt nu ook van filmkes doen en hoe de mails op onze interne mailinglijsten over en weer schieten, dan kan ik alleen maar immens trots zijn.
Aan alle medewerkers: jullie zijn fantastische mensen. Merci!
Aan alle kerygma-lezers: hup, naar Het Project. En laat vooral niet na eens een commentaarke te schrijven, dat is altijd wijs.
Over de kat gesproken, dat is eindelijk een roofdier geworden. Gisterenochtend, toen ik uit de slaapkamer kwam, raasde zijne zwartwitgevlektheid in de hal voorbij. Ik zag hem nauwelijks passeren, zo snel ging het.
Kort nadien heel luid gepiep. Toen ik een verdieping lager kwam, bleek dat Boogie een mereljong gevangen had, maar ergens onderweg was het beestje ontsnapt. En het zat vast achter de radiator.
Ik heb dan maar de vogel bevrijd en buitengezet. Allez, eigenlijk heb ik mijn lief geroepen, gezegd “doe iets”, gekeken hoe hij het beest heeft gevangen en buitengezet en daarna gezegd “Goed zo, lief”.
Technisch gezien is dat bijna hetzelfde.
Vanavond voor het eerst dit jaar heel even op Blue Note, wat een aangenaam weerzien betekende met de vriendjes en de mensen van de persdienst. Het doet wat vreemd aan, daar niet te zijn om artikeltjes te schrijven, maar tegelijk ook best relax.
Vanaf morgen presenteert Lief de boel daar, en zal ik dus ook veel op de bijloke-site rondzwerven. Roep gerust als iemand van jullie er ook gaat zijn…