Ik schrijf dat vanaf nu met een hoofdletter, Het Feest van Het Project^TM. Omdat met een hoofdletter gepast is voor het feest dat het was. Het was dicht bij perfectie, jawel: goede muziek, fijne mensen, veel volk, lekkere frietjes en veel gelachen. En ik weet nu weer hoe klijn eruit ziet, want dat was ik bijna vergeten. (Scandaleus is dat eigenlijk: uw beste vrienden 6 weken gewoon *niet* zien. Drukke periodes op het werk, ze zouden dat moeten verbieden.)

Alleszins: we zijn –zoals we met elkaar hadden afgesproken vooraf– na het feestje rechtstreeks naar huis gegaan. Hoewel lief even de suggestie maakte om nog af te zakken naar de Video, zijn we braaf bij Meester Van Eeckhaut in de auto gestapt en leverde zij ons netjes thuis af. Heel veel pluimen gaan trouwens naar deze zelfde jongedame, want zij was de grote organisator van het feest en de drijvende kracht achter ons allen. You rock, Els.

Vandaag waren er plannen voor een optreden, maar het wordt een film. En in de zetel liggen, pasta eten en recuperen van gisteren. We zijn wij geen drie keer zeven meer, meneer.

Behalve als je na een lange lesdag meegetroond wordt naar een vernissage, om dan een uurtje later naar een oergezellig restaurant gebracht te worden. En als je dan een diner krijgt van pasta en wijn en olijven, fijne gesprekken en ander lekkers bij kaarslicht. Als je dan naar je favoriete café wandelt, voor een laatste glas en toevallige ontmoetingen en een kabbelende avond. Om dan tot slot thuis in de zetel te liggen, tegen hem aan, onder een warm dekentje.

Ja, *dan* doe je plots wel aan valentijn. Dat is evident.

Hans Teeuwen doet het tegenwoordig in het Engels en hij wordt daar zeer om geprezen, daar in Engelsmanland.

U kent deze ongetwijfeld nog

En kijk zie:

Via Tomadde.

Zegt mijn collega Bert vandaag: “Oh. Wijs nieuws, trouwens: The Gutter Twins komen naar de AB”. Nu, vaagweg had ik er al van gehoord, en voorgenoemde collega vermeldt ze met de regelmaat van de klok, want Mark Lanegan doet mee en Mark Lanegan kan mij krijgen, dat weet iedereen. Maar gezien mijn drukke werktempo van de laatste maanden, had ik nog niet eens de tijd gehad om naar hun myspace te kijken.
Boe voor mij, zo bleek, want hallo: wat een fijne muziek is me dat, zeg.

Waarschijnlijk kent iedereen ze ondertussen, en waarschijnlijk weet iedereen al van het concert in de AB, want ik ben overduidelijk tragisch onhip geworden. Maar toch.

The Gutter Twins. Met Mark Lanegan én Greg Dulli. Dat _moet_ wel de personificatie van coolness zijn. 11 april in de AB. Applaus!