Ja!

leutigheid

Ja!

Het regent.

Het regent ouwe wijven in Gent, en dat betekent dat de kat lastig is. Ooit heb ik hem namelijk eens afgedroogd met een badhanddoek toen hij binnenkwam na een regenbui, en blijkbaar vond meneer dat behoorlijk aangenaam. Sindsdien gaat hij vrolijk in de regen lopen, komt doorweekt binnen en begint klagend te miauwen. Tot we hem dus afdrogen. Waarna hij weer naar buiten trekt voor een nieuwe douche.

Geef daar niet aan toe, zegt u? Wel, als ge hem niet afdroogt, dan komt hij tegen uw benen wrijven. En dan is uw jeansbroek kletsnat.

Het is echt een raar beest soms.

Ja!

Improviseren.

Gisteren heb ik, voor het eerst sinds we een koppel zijn, mijn lief impro zien spelen. Het is niet de eerste keer dat hij dat doet, neen, hij is een ervaren improspeler en “lid voor het leven” van de beste comedy club van het land: De Lunatics. Hij kon dat goed, vroeger, zo weet ik nog van schone dinsdagavonden in den Bal, lang geleden. Maar het was zeer lang geleden: naast het comedy-gedoe, de groepjes, het werk en alle andere bezigheden heeft hij er geen tijd meer voor. Maar het kriebelt dus wel, nog steeds.
Toen de Belgische Improvisatieliga vroeg om een match te komen spelen met een team comedians tegen eens team van hen, moest hij dus niet lang nadenken.
Gisteren dus naar het Flagey in Brussel getogen (wat een mooi gebouw!), in de avondzon frietjes gegeten met de andere comedy-vrouwen op de trappen van de kerk daar en vervolgens een zeer fijne match gezien. Hij kan het nog altijd zo blijkt, en het is zeer leutig om naar te kijken. Misschien dat een paar mensen hem eens aan de oren kunnen zagen om weer wat meer te trainen, want ik zie dat eigenlijk graag. En ik ken de teksten niet van tevoren, wat ook eens wijs is.

Ja!

My heroics.

Dan sta je in de keuken, een beetje te rommelen met de afwas. De zon schijnt buiten, de kat zit op de muur voor het raam. En opeens lijkt het alsof de muziek op de radio een soundtrack is bij wat er op dat moment gebeurt. Magisch is dat.
Vooral als die muziek zo hartverscheurend mooi is als My Heroics Part One van het toch wel behoorlijk fantastische Absynthe Minded is.
Blijkbaar zitten ze deze week in de playlist-machine van Stubru, want het is al de derde keer op een paar dagen dat ik het nummer hoor. En al de derde keer dat ik een krop in mijn keel krijg en overloop van het kippenvel.

Ja! projecten

Trap.

Op verzoek: de trap die wij hebben is de Savoie van in brico. Daar zijn een paar redenen voor: beuk is duurzaam en stevig, dus wilden we dat liever dan bijvoorbeeld den. Een kerstboom is niet gemaakt om op te lopen. We wilden ook absoluut een gesloten trap, want onder de trap maakt lief volgende week boekenrekken en bergruimte. En het geheel wordt ook nog gelakt in funky kleuren, maar daarover hoort u later meer.
Er gaat heel wat rekenwerk vooraf aan zo’n trap: berekeningen met hellingsgraad en toestanden. Maar eens dat allemaal getekend is en uitgezocht, valt het al bij al mee. Denk ik: ik moet toegeven dat ik er niet zoveel aan geholpen heb.

De trap loopt langs een muur bij ons, en komt toe op een platform. Dat is dus zogezegd ook een trede, maar dan breder. Op dat platform draai je dan een kwartslag en dan zijn er nog twee tredes en ben je op de mezzanine (bovenop de mezzanine werd een nieuwe zwevende vloer gelegd, voor de stevigheid. Die vloer ligt een treehoogte hoger dan de oorspronkelijke vloer. Eigenlijk is het dus: traptreden, een platform, een trede op hoogte van de oorspronkelijke vloer en dan de nieuwe vloer op de mezzanine.)

Gecompliceerd, ongetwijfeld. Maar gelukkig heb ik een fotomathilde.

Zo ziet dat eruit als dat klaar is

Het stappenplan dan (de links verwijzen naar foto’s). Trap in elkaar vijzen en afzagen op juiste stuk (babysit voorzien) Daarna testen of het allemaal ok is. Blij zijn als het allemaal klopt. Trap weer platleggen en tegentreden erop vijzen. Platform maken dat vastzit in de muur (met dingen waarvan ik de naam vergeet. Vraag het gerust aan hem in de commentaren indien nodig) en proper gestut is (waterpas). Extra treden maken, alles uitwerken.
Trap rechtzetten en vastvijzen. Eerst weinig vijzen, daarna veel. Testen. Blij zijn met resultaat.

Alle foto’s hier.

Ja! projecten

Aantal verdiepingen: drie plus gelijkvloers

Sinds gisteren heeft ons huis er een verdieping bij. Allez, de verdieping was er altijd al, maar sinds gisteren is ze ook bereikbaar zonder bijna uw nek te breken op de ladder.
We hebben dus een trap. Niet gemaakt door een schrijnwerker, wegens te duur, maar helemaal zelfbouwsgewijs door mijn superlief in elkaar gezet, met de hulp van de zelfverklaarde technische genieën in onze omgeving.

They all rule, dat is een feit. En onze nieuwe trap heerst zeer zwaar. En mijn lief is een held.

Gisteren was trouwens een mooi moment, toen het spel er eindelijk stond: één voor één de trap op en af, alsof we dat nog nooit eerder hadden gedaan. Wat eigenlijk zelfs een beetje zo was.