Ja!

leutigheid

Ja!

Gent is vele straten.

Als u in Gent woont kunt u de hele zomer lang van buurtfeest naar buurtfeest. van straatbarbecue naar picnic, van rommelmarkt naar vrij podium. Elke straat, elke hoek, elke buurt heeft zijn eigen feest. Bij sommige buurten wordt de organisatie gedragen door de buurtwerkers, soms door socio-culturele projecten, zoals bij ons in de BP, en soms zijn het gewoon een hoop buren die de handen in elkaar slaan en het gewoon doen. Zie: de familie Noels en hun bordure-feesten.
De ingrediënten zijn altijd en overal gelijk: lauw bier, een gemengd publiek, een BBQ en lokale groepjes en DJs. En het is altijd, altijd leuk.

Gisteren kwamen we in een cité van de Bijlokevest terecht voor een straatfeestje. Oorspronkelijk voor buren en hun vrienden, maar als het ergens leuk is, dan gaat dan snel rond in Gent. Onze vriendjes waarmee we uit eten waren gegaan hebben er ooit nog gewoond, dus was het evident dat we omstreeks middernacht op een bank voor een huisje zaten, met bier en cake en een fanfare. En een hond van één van de bewoners die bang was en in mij een rustige baken in het feestgedruis had gevonden. De hele avond mensen gekeken, gebabbeld en dan door de stille nacht langs de Coupure naar huis gewandeld. Zomeravonden zouden altijd zo moeten zijn.

Ja!

De versnelling lager.

Dag 1 van de vakantie. Het tempo ligt gelijk wat lager opeens. En ik laat rustig mijn natuurlijke chaos overnemen. Als ik dus te laat kom op een afspraak met u de komende dagen, of ik vergeet uw mail/sms te beantwoorden: blame it on the sun.

Ja!

Humorologie.

Het blijft een zeer fijn festival, dat van de verwondering. Lief speelde er voor een bom- en liefdevolle tent een leutige try-out, en verder brachten we de namiddag door met gesoigneerd worden: de mevrouw van de catering had heerlijke desserts, het zonneken scheen en de pintjes stonden fris. Afgesloten met een theatervoorstelling in de schouwburg en nu trekken we de stad in.

Het ruikt hier langzaamaan naar vakantie, ten huize i. en lief. Ik hoop met heel mijn hart dat dat bij u ook het geval is.

Ja!

Volgewassen.

Ik heb twee favoriete neefjes. Hoewel neefjes misschien geen goed gekozen woord is, gezien beide heren ook al flirten met het magische thirty-something-dom (één van de twee is er al een beetje overheen, zelfs) en ze bovendien allebei ver boven mij uittorenen qua lengte. Maar toch: neefjes. Ze zijn wat voor mij — als enig kind — het dichtst aanleunt bij broers: we woonden indertijd allemaal samen in de zelfde wijk en liepen elkaars deur meer dan plat. Een kleine familie, en hoe dat soms heel veilig kan zijn, dat voelen we na de recente ontwikkelingen opnieuw. Maar dat is een heel ander verhaal.

Terzake. De jongste, dat is al sinds we konden lopen degene met het meeste zin voor –euhm — avontuur van ons drie. Als ik — braaf kind dat ik was en bén — in de problemen geraakte, onder mijn voeten kreeg, of verzeild geraakte in zaken die het daglicht beter niet zien, dan was hij daar op één of andere manier altijd bij betrokken. Ik ga geen incidenten navertellen op het interweb, dat spreekt, maar er zijn wel degelijk boeken over te vullen. Het spreekt voor zich dat ikzelf daar allemaal niks mee te maken had, en louter slachtoffer was van de roekeloosheid van meneer-mijn-neef.

Vandaag echter, zet hij als laatste in de rij (logisch, hij is de jongste en al) de grote stap naar volwassenheid: hij verhuist, samen met zijn dame, naar een vers en zelf gekocht huis. De chaos, de horror van verhuisweekend, de stress van aktes en compromissen: het is de eerste grote stap naar volwassenheid, vind ik.

Dus: welkom, S. en J., bij de grote mensen. Het is hier wel leutig, in de realiteit.

En al Ja! werk

De zomer.

De zomer is begonnen in mijn hoofd. Daarom dat ik de 25 examen die ik nog moest verbeteren uitstelde tot gisterenavond. Aja, want in bad gaan, pizza laten komen, voetbal kijken en tot half vier op een terras zitten (vrijdag), dat is zomer. Net als rondhangen in de stad, wandelen met de opa op de parking van het ziekenhuis, op het terras an het huis van Alijn zitten en van vrijgezellenavond doen (zaterdag). En uitgebreid lunchen op een terras, en een keuken kiezen, dat is ook zomer.

Wie verbetert er nu examens in de zomer? tsk.