Ik zei: kind, dit is nu een bos zie. En we gaan wandelen. Dat is zoals we doen in de stad, maar dan in de gezonde lucht en met blaadjes aan uw voeten.
Zij vond het geweldig.
Het is een tweejaarlijks terugkerend fenomeen. Als de boekjes en de kranten volstaan met interieur, dan begint bij mij het gekwijl over foto’s, websites en mooie concepten. Ik ben zot van ontwerpers en designtoestanden, en ik heb in het Lief mijn gelijke gevonden in die obsessie. Er wordt gepuzzeld met agenda’s, zodat er een voormiddag in Kortrijk afkan. Er wordt onderzoekswerk verricht, want we hebben maar twee uurtjes, en mevrouw de dochter gaat mee, dus we selecteren van tevoren wat we willen zien. De design-competition, want dat is altijd leuk, en daar staat alph, en we hebben net een tafel bij hem besteld. De Young Designers, voor de zottigheid. Zeker hal 6, want daar staat zowel Pastoe als de Axor-stand. Axor, die hebben de nieuwe Bouroullec-badkamer die zo schoon is dat ik er bijna van moet janken. Pastoe, die hebben een nieuwe kast, de Totem, waar ik gaarne mijn cds en dvds in zou kwijtgeraken, hier in de living. En die Noon-kast zou hier ook uitstekend staan, jawel.
Meestal blijft het bij gekwijl, en eindeloos gewik. Soms kopen we achteraf iets, zorgvuldig uitgekozen, want we zijn daar eerlijk in: het zijn geen Ikea-toestanden, prijsgewijs. Maar content dat ik daar dan mee ben, u heeft daar geen gedacht van: iedere keer als ik op één van mijn mooie stoelen ga zitten, dan ben ik nog steeds even blij als de eerste dag dat ze hier stonden. En dat gevoel, dat is veel waard.
Eén van de coolste dingen om te doen als ge alleen in de auto zit is de muziek keihard zetten en dan doen alsof wat buiten gebeurt de videoclip is van het liedje dat op dat moment speelt. Mensen die oversteken, verkleurde herfstblaadjes, of gutsende regen: het past er allemaal in als ge genoeg inlevingsvermogen hebt.
En soms, dan gebeurt er iets dat echt perfect is: iemand die stapt, precies op het ritme van de muziek. Of iemand die begint te lopen, net op het moment dat er een breuk in het liedje zit.
Dat kan mijn dag echt maken zoiets. Pure magie.
Van dat liedje van Hurts. De dochter ook, trouwens. Ik zing het voor haar en dans erbij en ze vindt dat grappig.