Daarnet in de auto deed Stubru plots de Beach Boys. En op slag was ik tien jaar jonger, en stond in de keuken van mijn eerste appartement. Ik leerde er koken, door te kijken en door te helpen en door groenten te snijden. En wat later door te helpen, en dan door zelf dingen te proberen. De koks van dienst waren meestal een paar jongens die later van het koken hun beroep zouden maken. Zowat iedere weekendavond begon daar, in de keuken, of ergens op restaurant. Met vrienden en veel tijd. En de nacht die voor ons lag, en geen enkele reden om de volgende dag vroeg op te staan. Eindeloze gesprekken over eten, over combinaties, ingrediënten en over recepten. Veel van de dingen die ik toen geleerd heb, gebruik ik nog elke dag. Ik gooi nog altijd overal goeie balsamico bij. Ik gebruik nog altijd een kruidenwijzer als mijn kookbasis. Het is daar dat de liefde begonnen is. Voor eten klaarmaken, voor lang aan tafel zitten en voor ietwat tacky muziek.

Hij zong.

I’m a confident liar
Have my head in the oven so you know where I’ll be
I’ll try to be more romantic
I want to believe in everything you believe
I was less than amazing
Do not know what all the troubles are for
Fall asleep in your branches
You’re the only thing I ever want anymore

En krak deed mijn hart, alweer.

Dat het bij momenten adembenemend was, gisteren in Club69. Grappig ook, en strak en zo hartverscheurend schoon, ge hebt daar geen gedacht voor. Kust uw twee handjes maar, i., denk ik op zo’n momenten. En dan doe ik dat.
Ik weet nu al dat ik alweer een paar weken die wolk in mijn hoofd ga hebben. Net lang genoeg om de tijd naar de AB te overbruggen eigenlijk, en om een plan te bedenken om u dat ticket afhandig te maken, Thomas. ‘Caus I’m evil.

*wiew*

Deze ochtend leverde een meneer met een camionetteke hier een ontbijtmand af. Met de groeten van de Dag van het brood, en geregeld door de mensen van de reclame-regie. Die hadden me van tevoren gecontacteerd, of ik iets heb met brood en daar iets mee kan op mijn blog. Oh jawel dus, want ik eet echt graag brood. Een vers lichtbruin lekker brood, recht van de bakker, daar kan ik mij dus met het grootste gemak misselijk in eten. Of witte pistolets, zo knapperig en dan boter erop en een schelleke kaas: ik kan daar bijzonder gelukkig van worden.
Ik ben trouwens niet alleen: toen we verhuisden moesten we op zoek naar een goede bakker in de buurt, ik schakelde Het Project in en kreeg tientallen meningen over waar in Gent het lekkerste brood te vinden is. Er blijken zelfs mensen te zijn die verschillende adresjes hebben voor hun wit en bruin brood, voor hun pistolets, koffiekoeken en Frans brood. En die dus op zondag de halve stad rondfietsen.

Enfin. Brood dus. Eet het, het is gezond en het is lekker! Of laat het voor u besmeren, door mijzelve. Want op 21 oktober, dat is dus donderdag en de dag van het brood, smeer ik voor één van u boterhammen en kom die leveren op de middag. Op voorwaarde dat u in Gent bent op dat moment, want anders krijg ik het niet rond in mijn middagpauze. En op voorwaarde dat u me in de commentaren laat weten wat zo uw favoriete boterham is, eigenlijk.

Ik had een bon, ik ging naar een winkel, en nu heb ik een ovenschaal to match the cocottes. Ik kreeg er gratis een grill-rekje bij om kiekskes te roosteren, dus ik was helemaal in mijn nopjes. Langzaam maar zeker wordt de hele keuken Le Creuset, die potten zijn zalig om mee te koken, en ze hebben het fantastische voordeel dat uw eten er lang warm in blijft. Baby heeft een ongelukske net als alles op tafel staat? Geen probleem, een kwartier later is alles nog steeds niet afgekoeld. Super is dat.

Anyhoew. Nieuwe aanwinst. Vertel eens wat uw favoriete ovengerecht is? Met recept, natuurlijk.