Deze middag liep ik met hem en de dochter op de parking van de dreamland, toen wij allebei simultaan hetzelfde zagen, simultaan lachten en simultaan naar onze gsm grepen om simultaan dezelfde foto te nemen. Misschien moeten we gaan samenwonen, een huis kopen en een kindje maken tesamen wij. Of wacht.

Maar serieus: hoe grappig is dit, zeg. Zandbak and matching shoes!

Feest op het werk, vandaag, want we hebben nieuw speelgoed. Hele koffers vol stappentellers werden namelijk afgezet en uitgedeeld aan de collega’s. Het spreekt voor zich dat uw dienaar op de eerste rij stond te dringen om er eentje om te gespen. Het is bijna sport! En ge moet er uw tallonschoenen niet voor uitdoen!

10.000 stappen, zo heet de actie. En ik citeer:
De Japanse onderzoeker Dr. Hatano toonde aan dat 10.000 stappen gespreid over een hele dag voldoende is om je gezondheid fundamenteel te verbeteren. Intensief sporten hoeft zeker niet; het volstaat dus om wat meer te bewegen via alledaagse (bewegings)activiteiten thuis, op het werk of in de vrije tijd.

Sinds deze middag heb ik dus het ding aan mijn riem gehangen en ik kan nu al voorspellen: 10.000 per dag wordt een eitje. Ik heb vandaag namelijk alleen maar vergaderd en in mijn zetel zitten spelen met mijn nieuwe telefoon, en dan nog heb ik sinds 13h zowaar 5410 stappen gezet. Ik voel mij nu al keisportief, wat gaat dat niet geven op een doorsnee dag, waar ik dus lesgeef en de hele tijd rondloop? Vanaf morgen voor echt!

Sport is cool. Zeker als ge een klein computerke krijgt dat telt.

Om de zoveel tijd doen wij hier een bestelling bij Bol.com. Ondanks het bestaan van azur en proxis blijft dat namelijk toch mijn favoriete webboekenwinkel: ze hebben een pak meer grief, en ze zijn altijd snel, goedkoop en correct. Ik moet ook toegeven dat ik nog nooit op amazon en dergelijk heb besteld: de enige keer dat het lief dat eens deed (met wat comedy-boeken geloof ik) moesten we geld voor douane betalen. Het is ondertussen 5 jaar geleden, en het zou nu anders kunnen zijn, maar ik vertrouw het zaakje niet. Dat hoeft u niet tegen te houden, natuurlijk: ik weiger ook boeken op e-readers te lezen en naar 3D-films te kijken, dus het zou kunnen dat ik gewoon een beetje ouderwets ben.

Maar bol.com dus. Meestal is zo’n bestelling een samenraapsel van een paar maanden wishlist bijhouden, zowel van mij als het lief. En dan bestel ik alles in één keer. Het grappige is dat de meeste van die zaken een verschillende leveringstermijn hebben (3 dagen, een week, 12 dagen, 3 weken, …) en dat Bol dus niet wacht met verzenden tot alles binnen is. Zo komt het dat in de weken na de bestelling er bijna dagelijks een pakje op me ligt te wachten, telkens met één boek of CD erin. En dat het dus wel tien keer feest is, in plaats van één keer groot feest.

Want pakjes met de post, dat zijn toch nog steeds cadeautjes, ook al hebt ge ze zelf betaald, vindt ge niet?

De laatste dagen stapelen de bewijzen zich op. Maandag was het nog licht toen ik naar huis reed van het werk. ZES uur en nog niet eens nacht. Zotjes. Dinsdag ruimde Jella ons terras op, en bleek er een pot krokussen van vorig jaar zowaar weer aanstalten tot bloei te maken. De verslenste bieslook in de bloempotten op de vensterbank is een frisgroen jubelend sprietjesfestijn geworden. En dan heb ik het nog niet eens de sneeuwklokjes-bollekes die ik — veel te laat, i laugh in the face of gebruiksaanwijzingen van plantgoed — in de bevroren grond van de olijfboompot heb geduwd en die nu al komen piepen, zo moedig en zo het bewijs dat groene vingers zwaar overschat zijn.

En vandaag was het echt niet meer te ontkennen. Op donderdag 17 februari 2011 heeft uw dienaar het vastgesteld met de grootste zekerheid: er is sprake van een voorzichtig haar komst aankondigende lente. Pas op, ik zeg niet dat het al zover is, want iedereen weet hoe dat gaat met die dekselse natuur. Eerst een beetje zon en bloesem voor onze neus wapperen en dan hopla een sneeuwbui erachteraan en 14 dagen regen. Maar het was vandaag *wel* voor het eerst dat ik durfde hopen dat het niet voor altijd zal blijven duren, de winter.
Er was zon! Er was geen vest en toch in de hof zitten! Er waren lachende studenten! Er was zelfs een voorzichtig terras. Jawel. Bewijzen voldoende. Alles komt goed, lieve lezers, alles komt goed.