Vrijdag, ribdag. U kunt nog inschrijven tot morgenmiddag.
Naast mij is echter al één plaats ingenomen. Maar laat u dat niet tegenhouden, er zijn daar nog leuke mensen.

Lena had het daarnet al over chambrans, en dat deed me denken aan dat andere schitterende woord, frequent gebruikt ten huize lief en i.

Perseinne. Doe de perseinnen naor beneen. ‘t es kawud buitene.

Het wordt onze missie van de komende week: leer de menschen opnieuw dialect….

Op aanraden van juffrouw k., die u misschien al eens bent tegengekomen in de commentaren alhier, kochten we voor petekind Staf twee mini-zetels voor onder de kerstboom. We waren zelf niet zo overtuigd, want het is een beetje raar: kleine meubels cadeau geven.

Maar lieve mensen toch: nog nooit een kind zo blij gezien met een cadeautje.
Als u ooit op zoek bent naar een geschikt cadeau voor een peuter tussen één en twee jaar: zetels zijn absoluut the way to go.

Zegt Michel in de commentaren:

Peel-offmaskers is voor wijven.
Wij mannen we hebben Velpon. Op de handen. En dan van die enorm grote vellen aftrekken.
Wijs!

Velpon is de max! Hele tubes er doorgedraaid in de klas vroeger. Van om ter grootste velponbal zitten draaien op uw bank. Zo wijs maat!

Lang geleden, toen de dieren nog konden spreken, kon men mijn leeftijd nog in één cijfer schrijven. De kaarsjes op mijn verjaardag pasten zonder probleem op de taart en het was geen probleem om ze in 1 adem uit te blazen.
Het was de tijd dat ik bloemenwinkel wilde worden en daarna burgelijk ingenieur (what was I thinking?). De tijd dat we van Merlina speelden in de speeltijd en de tijd dat barbie helemaal rokenrol was.
Zoals alle kleine meisjes van acht jaar was ik bijzonder geïnteresseerd in beauty-toestanden.
Ik bestudeerde mijn mama altijd zeer aandachtig als ze voor de spiegel stond in de badkamer. Oogschaduw en mascara en lippenstift: ik vond het allemaal zeer fascinerend.
Het leukst van al vond ik echter het peel-off-masker. Je smeert dat op je gezicht, je wacht tien minuten en dan kun je de hele handel als een vel van je gezicht trekken. Precies alsof je vervelt na het verbranden in de zon, maar dan zonder dat je echte huid meekomt.
Ongelooflijk vond ik dat toen. ik wilde dat altijd proberen en dat mocht soms zelfs. Een klein beetje dan, niet mijn hele gezicht.

Sinds mijn achtste heb ik zo’n maskers niet meer gezien en dus ook niet meer gebruikt. Wel andere, maar die waren beduidend minder fun.
Tot gisteren, want toen zag ik in de stad dat Nivea een Peel-Off Mask heeft. Juij! Ik heb dat natuurlijk direct gekocht en ‘s avonds uitgeprobeerd.

En weet u wat? Ik vind peel-off-masks nog altijd even cool als toen ik acht was. Some things never change.