Ja!

leutigheid

Ja!

Lente in het groentenpakket.

Aangezien wij van die biologische en ge-en-ga-geer-de mensen zijn die als één wonderbaarlijk geheel met de natuur rondom ons leven, hebben wij een abonnement op een groentenpakket van De Wassende Maan, een tuinbouwcoöperatieve. Allez, dat van dat biologisch bewustzijn is eigenlijk niet helemaal waar, maar ik moet toch toegeven dat ik in de afgelopen zes maand het volgen van het ritme van de natuur ben beginnen appreciëren.
We zijn ons daar te weinig van bewust, vind ik, dat groenten seizoensgebonden zijn. De consumptiemens van tegenwoordig: dat eet sla in het putjen van de winter en rode kool in de zomer zonder erbij stil te staan wat voor belasting dat betekent voor de aarde en het milieu. Of zoiets.
Eigenlijk bedoel ik dat het bewustmakend werkt, zo’n groentenpakket. En dat het ook wel iets met verlangen te maken heeft en geduld en afwachten. En met vreugde als geduld beloond wordt. Helemaal anti-instant-bevrediging van de carrefour en den delhaize.
Om maar te zeggen: na maanden van schaarste en kool en bietjes en rapen ben ik bijzonder euforisch over het pakket dat er donderdag aankomt. Spinazie, eikenbladsla, wortel, warmoes en komkommer. yummi!

(en trouwens: ik zou het iedereen aanraden, dat groentenpakket. De groenten zijn lekkerder, het neemt heel wat beslissingsstress weg en het is ongelooflijk makkelijk. Bovendien is het ook nog eens bijzonder goedkoop. En er zijn ook proefabonnementjes…)

En al Ja!

Goeie mensen.

Ik vertelde een tijd geleden al over de trukendoos en over Lieven (Gili) en Annick, en hoe dat fijne mensen zijn.
Nu zijn Gili en Annick niet alleen fijne mensen, maar ook *goeie* mensen. Al zes jaar organiseren zij de comedy marathon voor de rioolkinderen uit Roemenië, want een vriendin van hen die helpt die gastjes aldaar. Gili en Annick zijn graag geziene mensen, dus gaat de helft van grappig Vlaanderen daar gratis optreden voor het goede doel en komt de helft van Westvlaanderen kijken.

Eerst was het in hun eigen Trukendoos-zaaltje om doen, maar wegens immens succes sinds een paar jaar in de stadsschouwburg in Kortrijk. Dit jaar waren de kaarten na twee uur uitverkocht en werd er een extra dag ingelegd, die ook uitverkocht is. Fijn is dat.
Gisteren dus naar Kortrijk getrokken, voor de eerste avond. Een uitverkochte stadsschouwburg (900 man is dat, denk ik), een fantastische sfeer in de zaal en vier uur comedy zorgden voor een geslaagde avond. Bovendien was het ook achter het podium bijzonder sfeervol: Annick had quiche gemaakt en cake gebakken, er was bier en wijn en een groot deel van de vrouwen en vriendinnen waren ook meegekomen. Het was precies een familiefeest, maar dan met niet één maar 12 nonkels onnozelaars.

Volgend jaar komt er weer eentje, en dan moet u echt een keer kaarten bestellen. Het is de moeite.

Ja!

Smeerlappen.

Django Reinhardt – Monmartre
The White Stripes – Elephant
Ella Fitzgerald – it’s only a paper moon
Nirvana – Nevermind
Gorillaz – Demon Days
Compay Segundo – The Ultimate Collection
Raymond van het Groenewoud – Ballades
Hooverphonic – Sit down and listen to hooverphonic
The Crooners (CD Box)
Queens of the Stone Age – Songs for the Deaf
Sarah Vaughan – Sarah Vaughan

en verder:
The Virgin Suicides – Sofia Coppola
Functioneel Naakt – Theo Maassen
C’est arrivé près de chez vous
Monthy Python’s The Meaning of Life
Les Triplettes de Belleville – Sylvain Chomet

Het zijn smeerlappen bij de mediamarkt, zeg ik u. Mij zo verplichten van dit allemaal te kopen op minder dan een half uur. tsss.

Ja!

Iedereen is bang van Buffalo-o!

Kijk, ik ben allerminst een kenner van het voetbalgebeuren en ik zit zelden een volledige wedstrijd uit. Dat neemt echter niet weg dat ik dat wijs vind, zo van die grote wedstrijden. Toen vriendin Klijn en ikzelf de kans kregen om AA Gent – Club Brugge live mee te maken in het uitverkochte Ottenstadion, zeiden wij bijgevolg niet neen. Integendeel: wij zeiden enthousiast ja en begonnen al meteen een paar Buffalo-liedjes te scanderen.
Toen we omstreeks zes uur zaterdagavond onze plek in de zijtribune innamen werden onze vermoedens bevestigd: wij waren de enige Gent-supporters in een gezelschap van 10 Bruggelingen. West-Vlinderingers, zoals collega Tessa dat zegt. Niet dat we het aan ons hart lieten komen, natuurlijk…een beetje de supporters van de tegenstanders opjutten is één van de leuke kanten van het voetbal. En als supporters dan nog je eigen familie zijn, is het extra leuk…. (more…)