Ik vertrek direct weer op pad (ja, dat waren wij van het project, daarnet achter Daniël in het stadhuis), maar mag ik u toch even zeggen:
sjoelalalalalalala! hiep hoi!
Vandaag heb ik een feestje gegeven voor onze families. No big fuss, gewoon een namiddag samen en dingen doen. De reden is eigenlijk simpel: eind deze maand word ik 29. Dat is nog steeds *geen* dertig, een feit dat me toch wel met enige vreugde vervult. Bovendien is neef T. recentelijk *wel* dertig geworden, vond hij dat niet fijn en laat ik vanzelfsprekend geen gelegenheid voorbijgaan om hem een beetje te pesten.
Het feest van vandaag was dus eigenlijk een “ik-ben-lekker-nog-steeds-geen-dertig-jaar-feestje” en was ook aldus aangekondigd.
Met 15 waren we: ouders, grootouders, een tante en nonkel, een zus (Staf was ziek, dus de schoonbroer bleef thuis om te babysitten) 2 neefjes en een spiksplinternieuwe schoonnicht.
Om half twee deze middag werden we opgepikt door een Bootje van Gent aan onze voordeur en we maakten een flinke tocht van 90 minuten. Gent is echt de max vanop het water, vind ik en daar was iedereen het achteraf mee eens. Na de boottocht was er verwenkoffie in het Groot Vleehuis en daarna een wandelingetje terug naar sluizeken-ham. Toen iedereen naar huis was zijn we uiteindelijk toch nog met de neefjes op een terras aan Sint-Jacobs geëindigd.
Zacht herfstweer, een gezellige namiddag en fijne cadeautjes: een bon voor een citytrip, een bon voor een charmeweekend, envelopjes met milde giften en een zeer mooi fotoboek van -inderdaad- Ons Bettina. Waarvoor nogmaals mijn dank! Ik ben een zeer contente mens, momenteel.
Lessen in de hedendaagse Belgische muziek, speciaal voor Michel. Les 1: de Tim Vanhamel-connection.
Tegenwoordig is Tim Vanhamel de man van Millionaire, maar in een vroeger leven (dat van een 15-jarige puber, jawel) zat hij in de Evil Superstars samen met Mauro. Mmmm. Fantastische Mauro Pawlowski, die u tegenwoordig kent als de man die dEUS eindelijk hun CD liet afwerken, en die hoog op mijn “Laminated List” staat (Lief beweert trouwens dat hij het grof zou vinden als ik neen zou zeggen tegen Mauro).
Evil Superstars, remember?
(U ziet de 15-jarige Vanhamel in rood shirt)
Jeej for the Evil Superstars! Maar ook Jeej voor Tim Vanhamel, want die richtte in 1999 Millionaire op. De groep werd snel opgemerkt door Josh Homme van Queens of The Stone Age en mocht mee in hun voorprogramma (later speelde Millionaire ook nog de voorprogramma’s van Muse en Foo Fighters, trouwens, maar dit geheel terzijde). QOTSA is dan wel geen Belgische groep, maar ik neem toch even de gelegenheid ten baat om u één van de favoriete nummers van zowel mijn liefste als mijzelf mee te geven. Volume 150 in den otto!
Een beestig liedje, vinden wij hier ten huizen.
Vanhamel speelde samen met Homme van Queens Of The Stone Age trouwens ook mee op de eerste CD van diens “nevenproject” The Eagles of Death Metal. Tim is het kleine ventje met de krullen.
Maar bon. Millionaire dus. Die doen momenteel van Tournee door Amerika, met hun tweede CD.
Op hun eerste CD (Outside The Simian Flock) houdt uw dienaar zeer veel van het mooie Champagne.
En op de nieuwe (allez nieuw, van vorig jaar) en langverwachte tweede klinken ze alsvolgt:
Beide horen in uw CD-collectie te zitten!
– al die connecties, hoe weet gij dat, i?
– Omdat onze CD-collectie op die manier is geordend, meneer. Veel overzichtelijker dan op alfabet, zegt de man des huizes.
Ze is beroemd aan het worden, meneer.
Na de vermeldingen op eenvoudige en bescheiden weblogs allerhande kwam er een artikel in zowat alle gazetten, een vermelding in De Wilde Geruchten (audiofragment), eentje in Avondpost (audiofragment), woensdag in “Voor De Dag” en op de site van een populair weekblad.
En wat lezen wij – geheel toevallig natuurlijk, wij zijn sowieso meerwaardezoekers en trouwe kijkers (als het geen Miss Balgië achter de schermen is) – op de website van Ter Zake?
Terzake06 XL opent vanavond met ‘Nieuwe Tijden’, over nieuwe en onconventionele manieren van campagne voeren. Zo zetten kandidaten heel ongewone filmpjes van zichzelf op het net.
Ivo Belet van CD&V bijvoorbeeld. Tiens, is die mens geen flink eind in de veertig?! En ook Lien Braeckeveldt van de SP.A heeft van die filmpjes laten maken, waarin ze zich nogal blootgeeft.
Een reportage over de making of en een debat met de twee nieuwe sterren van het virtuele witte doek.
Hoewel haar naam verkeerd geschreven is, toch: hoera voor Lien!