internet

all things online

internet

Wishlist.

Na een aantal weken intensief gebruik van google calendar kan ik vol overtuiging zeggen: het is goed grief. Ondertussen heb ik echter al een hele wish-list van dingen die ik graag zou toegevoegd zien: sommige gewoon “dat zou wijs zijn” andere dingen die ik echt mis. Weet iemand aan wie ik dit moet doormailen?

– de mogelijkheid om dagen een kleurtje te geven. Ik zou heel graag in mijn maandoverzicht onmiddellijk kunnen zien welke dagen vrij zijn (vakantie, feestdagen,weekends) en welke niet. Gewoon doordat de vrije dagen in het groen staan, bijvoorbeeld.

– het toevoegen van een to do-list aan een dag. Nu moet ik dat bijhouden op een andere plaats, en dat is lastig.

– een mooiere en betere printfunctie, want die trekt op niet veel, vind ik.

– de mogelijkheid om dagen te beperken tot wakkere tijd: van 8h ‘s morgens tot 1h ‘s nachts bijvoorbeeld. Al de rest interesseert me nl. niet.

– html in de omschrijving zou ondersteund moeten worden

– het zou handig zijn als er tags mogelijk zouden zijn. Nu moet ik voor iedere soort een nieuwe calendar aanmaken…

internet Van een ander

Waarom?

Het waarom van het webloggen, daar gaat het de laatste dagen over in de “blogosfeer” (spreek uit met stiff upper lip, inderdaad). En over klasseren ook, maar daarover zal ik één dezer wel eens een boom opzetten.
Waarom? Nico doet van plakboekske, Lief ook. Michel toont graag dingen aan de mensen.

Mijn reden is eenvoudig: ik heb een dwangmatige neiging om dingen op te schrijven. Altijd al gehad. Bovendien heb ik ook de dwangmatige neiging om alles wat ik opschrijf bij te houden. Dozen vol dagboeken, mapjes met verhalen en gedichten, schriftjes vol zinnen overgeschreven uit boeken, mooie woorden,….
En brieven natuurlijk. Er is de klasseur met klasconversaties met vriendin k.. Er is een schoendoos propvol brieven van Ketnet, uit het eerste jaar aan den unief (we zaten begod hele dagen tesaam op café, en toch iedere dag zekers één brief). Er is een speelgoedbak vol brieven van andere vriendjes en vriendinnen. Hartverscheurende bekentenissen over hoe zwaar ons leven wel was (ja, klijn, het gaat over u), liefdesbrieven, pagina-lange epistels en korte kattebelletjes. En faxen: er is een doos vol faxen verstuurd uit het eerste jaar regentaat. Brieven van en naar vriendin B., die toen in Bornem vertoefde en van en naar de Jos, die studeerde in Parijs.

Toen de wereld digitaal werd, is een deel van de brieven vervangen door mailtjes (die ik trouwens ook allemaal fanatiek bijhoud) en een deel van de schriftjes door bestanden op de computer (“Mooie dingen voor de mensen.doc”, “woorden.doc”, “zo triest.doc”). Dat is toch al een jaar of vijf zo.

En toen wilde ik html leren en deed ik dat met een skynetblog. En toen begon ik daar dingen op te schrijven, want daar dient dat voor en ik zit nu eenmaal met die drang. En toen begonnen we met het project en las iedereen opeens over kerygma in de gazet. En toen lazen mensen die me kennen opeens dit weblog: mijn ouders, mijn familie, de vrienden die ik niet zo vaak meer zie, de ex-collega’s. En zo lijkt het nu een beetje alsof ik hier brieven schrijf naar al die mensen tegelijk. Dat is best handig: iedereen weet min of meer hoe het gaat en wat er aan de hand is in mijn leven. En dat scheelt een eind small talk als ge de mensen terugziet.

internet

Manic Monday Sunday.

Met enige vertraging en op de valreep: de vraagjes van de week van juffrouw Lilith. Music Maestro!

Van welk liedje krijg je koude rillingen en een krop in je keel elke keer je het hoort?

Ik moet eerlijk toegeven dat ik een enorme bleitmuile ben op gebied van muziek. Ik heb een hele hoop liedjes waar ik een beetje melancholisch van wordt. Of waar ik gewoon van gepakt ben iedere keer ik ze hoor.
Zo heb ik bijvoorbeeld een zwak voor Preisner en wil ik altijd in een hoekje kruipen en een beetje zachtjes wenen als ik die muziek hoor. Zelfde effect heeft volledig Fixed Water, het debuut van Sophia. De ideale soundtrack bij een dipje.
Ontroerd word ik keer op keer door Kind of Blue van Miles Davis. Thumbs up for Miles Davis!

Verder zijn er nog een groot aantal individuele nummers waar ik echt gepakt van kan zijn: Everybody’s gotta learn sometimes van Beck, I hope that I don’t fall in love with you van Tom Waits, Hurt van NIN in de versie van Johnny Cash (de clip kan je nog hierzo bekijken), I don’t think so van Dinosaur JR, Ne me quitte pas en Les vieux amants van Brel, Bleke Lena van Raymond,…
Te veel om op te noemen, inderdaad.

Welk liedje vind jij totaal overgewaardeerd?

Ik heb nooit gesnapt wat mensen in Radiohoofd zien. Zo saai dat dat is maat.

Naar welk nummer zouden alle lezers van kerygma vandaag nog moeten luisteren bij wijze van tip from you to them?
We hebben daarnet in de auto nog eens naar de CD van Gorillaz geluisterd en Feel Good inc -samen met De La Soul– is echt een beestig goed nummer.
Tot slot moet u echt een keer luisteren naar Starflam. Naar nummers als Ils ne savent pas en donne moi de l’amour.

Verder mag u allemaal een paar CDs kopen van de hierboven genoemde mensen, natuurlijk. U zal er geen spijt van hebben.

Wat is je favoriete meezingnummer? Voorkeur voor een bepaald stukje?
Alles van Raymond van het Groenewoud.
Stayin Alive van de Bee Gees.
En “Verlangen” van Clouseau natuurlijk. Zoals driekwart van de vrouwen van mijn leeftijd.

Op welk lied kan jij onmogelijk stil blijven staan?
Billy Jean van Michael Jackson. Het oudere werk van Prince. Alweer: de Bee Gees. En alles van Dr. Dré, dat spreekt voor zich.

internet

Pierre.

Pierre du Coin – u weet wel: hij die mij “De Goedele Liekens van de blogs” noemde (klikliklik) – heeft ondertussen zelf ook een weblog.

Ik heb even gewacht om hem de kans te geven om wat entries te schrijven, maar ondertussen kan het wel geloof ik.

Ladies and gents, wij stellen u voor: Pierre du Coin. U mag vanaf nu zijn bezoekersaantallen een beetje doen stijgen…