Februari 2015 was afscheid nemen.
Augustus 2015 was toch weer en voorzichtig een iets andere vorm.

Augustus 2016 is een oproep.

Als u over Gent schrijft, stuur ons een berichtje. Als u iets aan te kondigen hebt: idem.
En als u nog geen fan bent: het is dan keer tijd, ok?

En deel gerust. Ge moogt.

Tien jaar geleden hadden mensen nog andere namen op het internet. Lilith, Sunnymoon, Ishku, Brutin (neen, dat laatste was bij nader inzien gewoon zijn familienaam. Bygones.).
Zij had er ook zo één en iedereen kende haar. Ik lag deze nacht te denken of de anderen haar ook zo nog altijd zo noemen in hun hoofd. Ook al is ze al jaren gewoon Evelien.

Of zij ook luid hadden gevloekt gisteren, nog luider dan een paar maand geleden toen ze schreef over de kanker en de 25% en hoe ze daarbij zou horen, bij die 25%. Want dat die andere optie geen optie was.
Of zij ook wel 10 keer hadden moeten slikken gisteren toen iemand vroeg wat er scheelde. Tien keer voor ze konden zeggen “D. is dood.”

In maart 2007 stuurde ik Evelien een gedicht, omdat ze verdriet had. Ik had het een paar maand eerder van een andere blogger gekregen, in een situatie die vergelijkbaar was.

Vandaag krijgt ze het nog eens.
Dag, Prinses D.
Slaap zacht, Evelien.

Sotto voce

(M. Vasalis)

Een tijd geleden, toen ik dreamhost buitengooide wegens complete incompetentie, bleek er één en ander fout gegaan te zijn bij de conversie van de database. Daardoor hadden veel oudere posts en comments allerlei rare tekens.
De oorzaak was iets met UTF-8 en dingen die ik niet begreep, maar waarvan mensen met meer verstand van zaken dan ikzelf beweerden dat ik ze kon oplossen in de database.

Brrr. Database.
Dat klinkt als niet zo plezant, vind ik. En ik bedacht ook dat iedereen best wel weet dat een é eigenlijk een é hoort te zijn. Dus haalde ik mijn schouders op, dacht “ik ga dat eens uitzoeken als het past” en ging andere, leukere dingen doen. Ge weet wel.

Edoch. Vandaag was ik op zoek naar een oud recept voor risotto en opeens stoorde UTF-8 mij zoals alleen UTF-8 mij kan storen.
Nu heb ik dus dingen aangepast in de database en voel me een superheld van de IT want ik heb niet eens aan Michel moeten vragen om mij te helpen. Ik overweeg zelfstandig in bijberoep te worden als coach van mensen die dreamhost buitengooiden en iets fout deden in de database van hun blog en niet weten hoe ze het moeten oplossen. Ik voel het, ik ga daar rijk mee worden.

Aniehows. De rare tekens zouden weg moeten zijn, maar als u er toch nog tegenkomt, dan mag u het altijd laten weten.

Of u kan het ook negeren, dat werkt ook.

De vorige post heeft u misschien geheel op een verkeerd been geplaatst, dus zet ik dat hier meteen even recht: ik heb niets tegen de commercie an sich. En ik zal dat hier meteen eens bewijzen zie.

Woonwebwinkel Flinders is op zoek naar het mooiste huis van België en verzamelt daarom foto’s van woonruimtes. Deze worden dan op facebook geplaatst, en dan kan iedereen erop stemmen. Zoals dat dan gaat, kunt u uw vrienden dan beginnen stalken om uw foto te liken, dat is evident, want de woning met de meeste stemmen krijgt de titel “Mooiste huis van België” én een shoptegoed van 500 euro in de webwinkel. Aangezien Flinders.be zo’n 10.000 designproducten in het assortiment heeft, vindt u ongetwijfeld uw goesting en meer. Ik zit alvast het laatste half uur te kwijlen op deze tuintafel. In het groen. Dus als ge wint, en ge wilt uw bon niet: geef maar door.

Stap 1: Kies de mooiste ruimte bij jou thuis (woonkamer of eetkamer)
Stap 2: Maak een foto en stuur deze naar: redactie@flinders.be. Zij zetten hem dan op hun facebookpagina en het stemmen kan beginnen…
Stap 3: Post dezelfde foto ook in de commentaren van deze facebookpost. Een linkje mag ook, maar zorg dan wel dat de foto publiek staat op je profiel!

Die laatste stap is niet onbelangrijk, want ik mag onder de deelnemers die er via kerygma gekomen zijn een lamp weggeven. Niet zomaar een lamp, maar de ballon van Kunstlicht, die ook te koop is bij Flinders zelf.

Een cadeautje van zomaar efkes 161 euro, voor u. En dat allemaal omdat ik soms wel aan commercie doe. Geef toe: ge zijt blij.

Praktisch: de wedstrijd van Flinders.be loopt tot 10 april. Op mijn eigen facebookpagina sluit ik af op zaterdag 29 maart.

Weken, wat zeg ik, maanden van tevoren vastgelegd. Na wanhopig zoeken naar een datum werden vorige edities telkens onverhoopt geschrapt, maar op de valreep lukte het vanmiddag toch. Ik zeg valreep, want zoals dat gaat had mijn kind een tandpijncrisis en was er bij de knapste prof van het land een koortskindcrisis. Maar. We. Waren. Er. HippeHashtag #wunch, another sequel. Ofte: vrouwen die elkaar oorspronkelijk eigenlijk voornamelijk van de onlinerigheid kennen maar die zonder sociaal netwerk in de buurt ook wel een paar onderwerpen vinden om over te praten.

Er zijn van die tradities die we in ere houden. Zo werd alles vergeten wat voor mij zou meegebracht worden. *wijst* Boeken, brommers en bokalen: niks teruggezien, maar dat werd handig aangegrepen als reden om gauw weer af te spreken.

Andere traditie: u krijgt een paar random quotes, en een foto, copyright The Kellster.

“Eén keer. Eén keer heb ik gezegd: “kent ge dat, muffin tops?” in zijn bijzijn, en nu eet hij muesli als ontbijt.”
“Ik vind: als ge mij komt zeggen dat ge mij gaat mailen, doe dan tenminste een kostuum aan.”
“Ja, ik denk van jou toch ook altijd voorzichtig zijn, als je bij haar op de koffie wilt.”
“Waarom mailt André eigenlijk nooit naar mij?” (iedereen. ongeveer.)
“Er zijn tegenwoordig zelfs restaurants in Ieper. Maar vegetarisch, dat is toch nog altijd vooral kaaskroketten.”
“Ik kan anders wel wat Limburggevoel hebben hoor. Ja-ha.”

Ik bedacht in de auto naar huis trouwens dat wijvenweken altijd op wunches ontstaan. Nou.