internet

all things online

internet Ja! Van een ander

Pudding.

Fascinerend, zo’n blogstukjes. Het gedoe over spelletjes spelen (World of Wordcraft, Sims, Second Life), daar heb ik totaal geen boodschap aan, maar het gedeelte over de identiteiten, dat interesseert me mateloos.

De manier waarop mensen zich profileren, het imago dat iemand aanneemt – zowel online als offline – en het gevaar van het behagen als je enigszins goed bent in spiegelen en dingen aanvoelen. Dat is iets heel vreemd om bewust van te worden, dat je persoonlijkheid eigenlijk een groot deel een keuze van jezelf is.

Ik merkte toen ik jonger was (maar niet zoveel jonger, ik heb het niet over 16 zijn, maar over een vijftal jaar geleden) dat ik mijn identiteit spiegelde aan verwachting die mensen over mij hadden. Dat werkte in twee richtingen: als mensen die ik niet graag had verwachtingen hadden, dan deed ik er alles aan om net niet dat te doen. Omgekeerd: als ik iemand leuk vond, dan vormde ik mezelf onbewust naar een persoon die leuk zou gevonden worden door die mens. Of niet meteen leuk eigenlijk, eerder interessant. Tegenwoordig is dat wat minder, aangezien het allemaal wel redelijk gevormd is en een puzzel is geworden die redelijk consequent in elkaar past. Maar toch: ik zet nog altijd in de verf wat ik wil dat eruit komt.

Het is een heel confronterend besef, dat. Als je plots op een dag weet dat je persoonlijkheid op die manier gevormd is, in spiegeling met anderen. In mijn geval werd dat onmiddellijk gevolgd door het besef dat ik veel geluk heb gehad. Met mijn ouders en familie, die inzet en zelfkritiek verwachtten, waaraan ik dan ook voldeed. Semper Magis. De mensen met wie ik — als een toevalligheid — mijn jeugd heb doorgebracht en die me geëngageerd hebben gemaakt, en iemand die nadenkt over de dingen. Omdat dat was wat op dat moment verwacht werd in die vriendenkring. Maar ook ex-liefjes en vroegere vijanden, die me een interesse voor muziek hebben aangesmeerd, of aan het lezen hebben gebracht, me bewust hebben gemaakt van zwakke kanten in mijn karakter. Zwakke kanten die ik even heb geëxploreerd maar dan zo veel mogelijk naar de randen en uithoeken van mijn persoonlijkheid heb verwezen.

Want dat is het volgens mij: een persoonlijkheid, die selecteer je zelf. Je ontwikkelt bepaalde zaken, je onderdrukt andere zaken. Je pikt dingen op, stoot dingen af en uiteindelijk komt het altijd hierop neer: je bent wie je kiest te zijn.

Online persoonlijkheden passen in datzelfde beeld. Je schuift op een blog (of een facebookprofiel of whatever) zaken naar voor waarvan je denkt dat ze aangenaam/interessant/provocerend/uitdagend zijn. Dingen die je misschien in eerste instantie minder bent, maar wel wordt door ze consequent vol te houden.
Ik heb het ooit al eerder geschreven:
Het is met woorden nog makkelijker een beeld van jezelf te schilderen dan in het echte leven. Je creëert een geschreven realiteit en je boetseert die vervolgens zoals je zelf wilt.

Dus ja, ik ben wel erg overtuigd van Michel zijn laatste paragraaf:
Oh, en voor de rest, eigenlijk: alles is een illusie. Er is geen ik, er is geen u, we maken onszelf wijs dat er een ik en een u is. Er zijn geen identiteiten, laat staan virtuele identiteiten. Zo.

internet

Evil blog turning against me.

Wat was dat allemaal, gisteren? Wel, mijn eigen weblog had zich tegen me gekeerd. De pubertijd en een misplaatste vorm van rebellie, vermoeden wij. Alleszins: mijn bloedeigen IP-adres bleek lelijk geblacklist als een spammer en dat zorgde ervoor dat ik niks mee kon doen op mijn eigen blog. Niet posten, niet wijzigen, maar ook geen plugins uitschakelen, dus. En het moest wel één van die plugins zijn die tegen die blacklist aanliep.

De eerste keer dat ik het had, dacht ik dat iemand op school iets stoms had gedaan, want ik was op dat moment op school aan het surfen (wel met mijn eigen PC). Thuis bleek ook mijn eigen IP-adres geblokkeerd. IP-adres van de router manueel veranderd dan maar, en nog steeds geen resultaat.

De enige oplossing bleek: alle spam-plugins (SK, Askimet en bad behaviour) ftp-gewijs uit mijn dir halen. Daarna werkte alles weer normaal. Ik heb er dan snel SK2 opnieuw opgepleurd, maar had geen tijd meer voor de configuratie. Vandaar die lelijke balk bovenaan, die nu weg zou moeten zijn.

Daarnet overigens bij Clopin de echte oorzaak gelezen: Bad behaviour heeft zich blijkbaar ferm misdragen gisteren. En ge moet allemaal updaten nu! Of uw weblog gaat ook evil worden!

internet

Realität interessiert mich nicht.

Zo-ho, beste kijkbuiskindertjes. (Kijk, deze zin was zowaar een exemplaristisch voorbeeld van grappig bedoeld edoch weinig creatief taalgebruik. Doet u mij vooral een proces aan. Exemplaristisch voorbeeld is trouwens een tautologie. Ja, ook ik heb op de Blandijn gezeten. Ik was jammer genoeg gebuisd, dus ik kan slechts kandituriaal linguistisch hoogdravend wezen. Kandituriaal is trouwens een woord dat ik zonet zelf heb uitgevonden en dat kan allemaal zomaar, want dit is mijn weblog. Mokerhamer! Doucheluis! Paasvijgen! Het is helemaal niet zo moeilijk, en ik zou er zelfs een beetje vrolijk van worden als ik niet zoveel rugpijn had)

Maar terzake, kijkbuiskindertjes. Een etmaal heb ik mijn rug gedraaid en het Vlaamse internet staat op zijn kop en ik was weer niet mee. So far voor vinger aan de pols. Bart is waarschijnlijk Feys, dus daar zijn we ook al weer vanaf. Nu nog uitzoeken wie die dekselse Vijs was, en we zijn er helemaal. *Ik* weet het, maar het interesseert u waarschijnlijk nauwelijks, dus ik zeg het lekker niet.

Er zijn ook twee nieuwe kijkcijferkanonnen, zo blijkt, en ze zijn dat geworden door de beproefde methodiek nijst. Dat is niks om u voor te schamen, Tom is ook op die manier populair geworden (heeft u trouwens al op hem gestemd, ondertussen? Het wordt tijd é). De methodiek nijst was natuurlijk geschreven met humor en zelfrelativering, en het enige grappige aan de nieuwe helden van de blogosfeer is hun jammerlijk falende poging tot zelfspot. Aandoenlijk. Sommige mensen denken dat het van voorbijgaande aard is, die populariteit, maar zeg nu zelf: had u gerekend op 17 reeksen van De Kampioenen?

En de meerderheid is het er ondertussen tot slot over eens: dit weblog verdiende geen nominatie. De meerderheid is het er ook over eens dat mijn lief wel op de shortlist hoorde in die andere wedstrijd. Dus als we nu eens die twee dingen omruilen? Zou dat Pax mediasgewijs te regelen vallen?

Tijd voor een bad en een pijnstiller.

Update: De nijst-methodiek is toch nog te vinden.

internet

Bipolair.

Joke heeft dezelfde dingen gezien als ik, dat weet ik nu wel zeker. En net als ik was ze waarschijnlijk een beetje op haar teer vrouwenhartje getrapt. Hier op Kerygma hebben we echter een duidelijke strategie om met zulke situaties om te gaan:

1. We schrijven een lange rant waarin we onszelf verdedigen en andere mensen lelijke dingen noemen. Vervolgens bewaren we die rant in het documentje “stukjes niet geschikt voor weblog”. Daar zit zelfs een paswoord op.
2. We vallen Michel wat lastig op de googletalk, en zagen een beetje over dat het toch wel kak is allemaal en dat we wensten dat we nooit genomineerd waren geweest.
3. ‘s avonds voor het slapengaan zeggen we tegen ons lief: ze pesten mij en ik ben droef. En dan antwoordt het lief dat wij de enigste weblog hebben dat door hem gelezen wordt, dus dat het niet anders dan excellent kan zijn.
4. Wij besluiten, ondanks onze nuchtere aard, niet te twijfelen aan de oprechtheid van die woorden en gaan met gerust gemoed slapen.
5. Twee dagen later herleiden we de rant tot de essentie en doen een mededeling aan al wie de afgelopen dagen op virtuele vrouwenharten heeft getorten:

Ik heb de nominatie gekregen doordat ik bij de juiste juryleden op schoot ben gaan zitten, lieve woorden in hun oor heb gefluisterd en onderwijl op hun been heb gewreven. En dat was nog maar het begin. Ge moet niet vragen wat wij allemaal hebben moeten doen om Gentblogt erbij te krijgen, het was niet proper, dat kan ik u verzekeren. En ik weet dat ik dat niet mag doen, maar ik wilde zo graag genomineerd zijn en ik wist dat het mij ontbrak aan vlotheid, schrijfstijl, creativiteit, dynamiek, lay-outkennis en humor. En zo heb ik dus slinks uw rechtmatige plaats afgepakt. Sorry. Volgend jaar moet u het ook zo eens proberen, het werkt!