Dus. Ik heb hier een ferme zak peren staan, versgeplukt door mijn buurman in de stadse boomgaarden. Maar wat zal ik ermee maken, dat is de vraag. Gelei, is dat moeilijk? En zo tarte tatin, hoe begint ge daaraan? Of weet er nog iemand iets anders?
Als we volk over de vloer krijgen, dan durf ik al eens het kieken maken: kwestie dat ge dat van tevoren kunt klaarzetten en dan enkel in de oven moet gooien op het moment dat de aperitief wordt ingeschonken. Het enige probleem is dat er nog altijd aardappelen bijhoren en daar is nog werk aan: ik heb graag gebakken patatjes of puree bij zoiets, en dat is nu eenmaal last minute-werk.
Uitgetest en goedgekeurd echter bij deze: de hasselback potatoes waarover michel het had, laatst. Gewoon sneetjes in maken, look en boter erin en mee in de oven.
In! Dezelfde! Braadslee!
Wat een gemak zeg.
Gisteren ruim twee maand — eindelijk — in het restaurant van Thomas geraakt, maat van vroeger en excellente kok, vroeger in het ter ziele gegane Faim Fatale en nog eerder in het Pakhuis.
En nu dus in een eigen mooi restaurant, Fou Du Gout. U moet er een kwartiertje voor rijden vanuit Gent, tot in het dorp van Lovendegem. Maar het loont zeer de moeite, zo bleek: ik heb er een zeer lekker voorgerecht gegeten van risotto met rivierkreeftjes, en daarna een schitterende entrecote met een perfecte bearnaise. Superlatieven, jawel. Het is er mooi, het is er lekker en de bediening is bijzonder attent. En u kunt achteraf een pintje gaan drinken in het Jeugdhuis waar ik ben opgegroeid.
Kasteeldreef 63, Lovendegem. 09 336 77 25
Ik ben deze taart aan het maken, omdat ze er zo lekker uitziet en de bloedappelsienen stonden in reclame op de vrijdagsmarkt. Ik ben echter niet zo geduldig als sommige anderen vrees ik.
Dingen die ik volgens het recept wel had moeten doen, en niet deed
– eerst kneden, dan water (gewoon alles in kitchen aid will do)
– half uur laten rusten (10 min is dichtbij, vind ik)
– vruchtvlees van tussen de vellekes halen van de appelsien (zie ik eruit alsof ik tijd te veel heb)
dingen die ik niet van plan ben te doen:
Vier uur wachten voor het afbakken.
Het zal mij benieuwen wat het wordt, die taart.
En zo slenterde ik deze middag door de Delhaize, op zoek naar inspiratie waar dan hopelijk iets eetbaars uit voort zou komen. En zo bedacht ik, bij het zien van de geplukte vogelbeesten in de koeling: ik ga gewoon vol-au-vent maken, zeg. Dat ik absoluut niet weet hoe ik vol-au-vent moet maken, dat is op zo’n moment van weinig belang, dat spreekt. Ik bedoel: hoe moeilijk kan het zijn? Kieken: check. Gehakt: check. champignons: check. Soepgroenten om kieken in te koken: check.
Thuisgekomen de soepgroenten met kip in water gegooid en opgezet. Ondertussen Boerinnenbond bovengetoverd en vol-au-vent opgezocht.
Staat er niet in. Shock. Vol-au-vent staat niet in Ons Kookboek.
Na een uur heb ik ontdekt dat kippenpastei wel in Ons Kookboek staat.
Sejieus. Steekt eens uw hand omhoog als ge vol-au-vent ooit al eens kippenpastei genoemd hebt. En ge zijt niet Hollands.