Tegenwoordig doe ik hier langzaam en voorzichtig van de 5:2. Ge kent het principe ondertussen waarschijnlijk al, want iedereen die een blog heeft, is er tegenwoordig mee bezig, schijnt. Onder aanvoeren van ons Lien, die over het dieet de levenswijze bovendien een boek aan het schrijven is.

Ik wacht op het boek om het te doen zoals het hoort, maar ondertussen warm ik al een beetje op met puzzelen met calorieën. Ik doe het basisprincipe: ik let vijf dagen niet op, en gedurende twee dagen probeer ik om maximum 500 calorietjes per dag in mijn hoofd te stoppen en als ik dat consequent volhoud, dan zal ik even slank worden als Lien. Of als Pascale Naessens. Ik hoop dat ik ook het kapsel van Pascale krijg dan. DUIMEN.

Gisteren was een vastendag, dus dat wil zeggen dat ik die gisterenochtend alleen een klein boterhammeke met choco at (ja, ik weet: er zijn vast beter alternatieven voor die 120 calorieën, maar voor acht uur kan ik daar nog niet over nadenken. Zie ook 1 september.) en de rest van de dag niks. NADA. Ik weet niet hoe dat met u zit, maar als ik een ganse dag geen eten heb gekregen, dan moet ge ‘s avonds niet afkomen met een slaatje. Neen, dan moet het hartig. En rijk en vullend. Dat ge achteraf denkt: awel ja, ik heb precies wat te veel gegeten.

Die omschrijving schreeuwt Mac & Cheese, ge voelt dat al. Macaroni met kaassaus.

Nu is macaroni met kaassaus zowat het minst dieetvriendelijke gerecht ooit, met ongeveer dertigduizend calorieën. Per koffielepel.
Bovendien is het ook niet zo heel gezond, want de traditionele Mac & Cheese heeft een bijzonder gemakkelijk aantal groenten erin. Nul.

Gelukkig is er een variant, losjes gebaseerd op een recept op Myrecipes, maar dan anders, want ik heb het niet voor pasta meekoken in de saus. Een textuurprobleem. Maar behalve dat: deze Mac&Cheese is lekker voor de kindjes, lekker voor u en met groenten. En voor 350 calorieën per (copieuze) portie kan een mens niet sukkelen.

Vooraf te onthouden:
– bouillon is minder calorieën dan melk.
– Hoe straffer de kaas, hoe minder ge nodig hebt.

Nodig voor 4 personen:
500 gr pasta, veel lekkere tomaten (denk een ovenbakplaat vol), wat olijfolie, teentje look, laurier, boter (of een margarine), bloem, een halve liter bouillon (ik gebruikte kip, maar groente gaat ook), wat hal een bokaal artisjokharten (niet de opgelegde in olie. gewone!), ongeveer 50 à 100 gram goed doorsmakende kaas (ik nam deze), een soeplepel parmesan, mosterd, peper, zout.

Zo maak je het
– Snij de tomaten in halfjes of in dikke sneden. Rooster ze, besprenkeld met peper, zout en wat olijfolie, onder een hete grill. De randjes mogen een beetje bruin kleuren. Haal ze dan uit de oven en hou apart.
– Ondertussen: kook de pasta. Hou warm.
– Ondertussen: maak de saus. Starten met een bechamel: klontje boter/margarine laten smelten, een fijngesnipperd teentje look erbij en een laurierblad. Even laten stoven maar niet bruin laten worden. Dan bestrooien met bloem en roeren tot je de textuur van koekjesdeeg hebt. Laat dit op een zacht vuurtje bakken tot het naar toast ruikt.
Als je toast ruikt: voeg een scheut melk toe, en de halve liter bouillon. Laat koken en indikken en kruid nog met peper en misschien zout (hoewel de bouillon al veel zout geeft) en wat mosterd. Als je bechamel de gewenste dikte heeft (ik heb die graag wat lopend), dan voeg je kaas toe. Proef af en toe en als het kazig genoeg is: voeg de artisjokken toe, die je in vier hebt gesneden. Meng en verwarm, maar laat nu niet meer koken.
– Kieper pasta en saus samen in een ovenschotel en meng goed door elkaar. Schep de tomaten voorzichtig van het bakblik en leg ze bovenop de pasta. Strooi er wat parmesan of andere kaas over en zet nog een vijftal minuten onder een hete grill.

Ik heb een levensles voor u. When in distress: cook.

De laatste weken zijn voor mijn werkaanvangende hoofd niet altijd even gemakkelijk geweest: het leek alsof mijn stresslevels op een paar dagen tijd alweer zouden pieken naar juni-niveau en ik voelde daar weinig bereidheid toe.

Gelukkig vielen deze weken samen met het hoogtepunt van de tomatenoogst, en dus trok ik me avondenlang terug in mijn keuken, met mijn kookboeken en bokaaltjes. Rust in mijn hoofd, en eten voor de winter. Ik kwam na een paar avonden weer buiten met onder andere:

Passata
Liters passata. Ik gebruikte het recept het recept van Dorien, mijn groentengoeroe. Ik kan overigens niet genoeg benadrukken dat u het moestuinboek al lang in huis zou moeten hebben. Voorafgaand aan de passata-sessie ging ik naar de supra bazar en haalde een paar ontbrekende dingskes in mijn bokaal-obsessie-uitzet. Schone dezelfde bokaalkes, bijvoorbeeld. Maar ook een inmaakthermometer en een glastang. Dat op zich maakte mij al de gelukkigste vrouw ter wereld: ik heb een tang om bokaals uit mijn kookpot te vissen. Eat that, flamazine.

Tomatenchutney
Terwijl de oven zijn werk deed met de passata, zette ik tomatenchutney op het vuur. Het recept haalt u op dezelfde plaats. Twee uur pruttelen later had ik ook daarvan een viertal bokaaltjes.

Gefermenteerd tomatensap
De tomaten die net te ver waren deed ik met zout in een kom en dat werd zes dagen later gefermenteerd tomatensap, volgens het recept uit het kookboek van De Superette. Eerder deze week ging dat sap gezeefd in flesjes om daar nog lang na te gisten. Ik ben razend benieuwd naar wat het wordt en wat ik er deze winter mee ga maken.

Half-gedroogde tomaten in olijfolie
De kleine tomaten gingen extra lang en op lage temperatuur in de oven, en werden half-gedroogde tomaten volgens het recept uit Van het Huis, ook zo’n kookboekfavoriet. Ik maak een paar keer per week een tomatensalade met gewone verse tomaten, wat van die halfgedroogde, wat kruiden, olie en azijn en een ajuintje. Zaligheid.

Ratatouille
Behalve het seizoen van de tomaten, is het ook het seizoen van courgette, aubergine, paprika en wortel. Voeg al die dingen samen en u krijgt ratatouille. Dat er nu vijf porties daarvan in mijn vriezer zitten, klaar om op te warmen bij wat couscous of pasta op een drukke winteravond: dat maakt mij rustig.

De laatste potten op de bovenste foto zijn trouwens gefermenteerde wortels, poging 2. Geen idee of het gaat lukken deze keer, maar ik laat het u desgewenst weten.

Vanmiddag haal ik nieuwe tomaten op de boerderij, want er zijn er nog steeds massaal veel. Dus als u suggesties heeft voor wat ik daar nu eens mee zal doen: in de commentaren ermee! Mijn winterhumeur zal u dankbaar zijn.

Boekentips
* De Moestuin van Mme Zsazsa – Kim Leysen en Dorien Knockaert
* Van Het Huis – Gilles Laurendon
* Food in Jars: Preserving in Small Batches Year-Round – Marisa McClellan
* De Superette. Het kookboek – Kobe Desramaults, Rose Greene en Dorien Knockaert
* Weck-inmaakboek