Tegenwoordig doe ik hier langzaam en voorzichtig van de 5:2. Ge kent het principe ondertussen waarschijnlijk al, want iedereen die een blog heeft, is er tegenwoordig mee bezig, schijnt. Onder aanvoeren van ons Lien, die over het dieet de levenswijze bovendien een boek aan het schrijven is.

Ik wacht op het boek om het te doen zoals het hoort, maar ondertussen warm ik al een beetje op met puzzelen met calorieën. Ik doe het basisprincipe: ik let vijf dagen niet op, en gedurende twee dagen probeer ik om maximum 500 calorietjes per dag in mijn hoofd te stoppen en als ik dat consequent volhoud, dan zal ik even slank worden als Lien. Of als Pascale Naessens. Ik hoop dat ik ook het kapsel van Pascale krijg dan. DUIMEN.

Gisteren was een vastendag, dus dat wil zeggen dat ik die gisterenochtend alleen een klein boterhammeke met choco at (ja, ik weet: er zijn vast beter alternatieven voor die 120 calorieën, maar voor acht uur kan ik daar nog niet over nadenken. Zie ook 1 september.) en de rest van de dag niks. NADA. Ik weet niet hoe dat met u zit, maar als ik een ganse dag geen eten heb gekregen, dan moet ge ‘s avonds niet afkomen met een slaatje. Neen, dan moet het hartig. En rijk en vullend. Dat ge achteraf denkt: awel ja, ik heb precies wat te veel gegeten.

Die omschrijving schreeuwt Mac & Cheese, ge voelt dat al. Macaroni met kaassaus.

Nu is macaroni met kaassaus zowat het minst dieetvriendelijke gerecht ooit, met ongeveer dertigduizend calorieën. Per koffielepel.
Bovendien is het ook niet zo heel gezond, want de traditionele Mac & Cheese heeft een bijzonder gemakkelijk aantal groenten erin. Nul.

Gelukkig is er een variant, losjes gebaseerd op een recept op Myrecipes, maar dan anders, want ik heb het niet voor pasta meekoken in de saus. Een textuurprobleem. Maar behalve dat: deze Mac&Cheese is lekker voor de kindjes, lekker voor u en met groenten. En voor 350 calorieën per (copieuze) portie kan een mens niet sukkelen.

Vooraf te onthouden:
– bouillon is minder calorieën dan melk.
– Hoe straffer de kaas, hoe minder ge nodig hebt.

Nodig voor 4 personen:
500 gr pasta, veel lekkere tomaten (denk een ovenbakplaat vol), wat olijfolie, teentje look, laurier, boter (of een margarine), bloem, een halve liter bouillon (ik gebruikte kip, maar groente gaat ook), wat hal een bokaal artisjokharten (niet de opgelegde in olie. gewone!), ongeveer 50 à 100 gram goed doorsmakende kaas (ik nam deze), een soeplepel parmesan, mosterd, peper, zout.

Zo maak je het
– Snij de tomaten in halfjes of in dikke sneden. Rooster ze, besprenkeld met peper, zout en wat olijfolie, onder een hete grill. De randjes mogen een beetje bruin kleuren. Haal ze dan uit de oven en hou apart.
– Ondertussen: kook de pasta. Hou warm.
– Ondertussen: maak de saus. Starten met een bechamel: klontje boter/margarine laten smelten, een fijngesnipperd teentje look erbij en een laurierblad. Even laten stoven maar niet bruin laten worden. Dan bestrooien met bloem en roeren tot je de textuur van koekjesdeeg hebt. Laat dit op een zacht vuurtje bakken tot het naar toast ruikt.
Als je toast ruikt: voeg een scheut melk toe, en de halve liter bouillon. Laat koken en indikken en kruid nog met peper en misschien zout (hoewel de bouillon al veel zout geeft) en wat mosterd. Als je bechamel de gewenste dikte heeft (ik heb die graag wat lopend), dan voeg je kaas toe. Proef af en toe en als het kazig genoeg is: voeg de artisjokken toe, die je in vier hebt gesneden. Meng en verwarm, maar laat nu niet meer koken.
– Kieper pasta en saus samen in een ovenschotel en meng goed door elkaar. Schep de tomaten voorzichtig van het bakblik en leg ze bovenop de pasta. Strooi er wat parmesan of andere kaas over en zet nog een vijftal minuten onder een hete grill.