“Een lange bruine” antwoordde ik, en de man in het lederen marcelleke knikte.
“Dat moet ik wel hebben. Ik zal keer kijken vanachter, moment.”
Hij passeerde mij, op weg naar zijn vanachter, en ik kon ruiken dat hij al een aperitief had gehad. Of het zou moeten zijn dat de brillantine in zijn snor mij een beetje in verwarring bracht.

Ik wachtte en liep ondertussen wat tussen de rekken. Ik staarde naar tijgerprintschoenen met pailletten en naaldhakken van 40 cm. Ik giechelde bij het rek met het label “sexy gothic” en trok een wenkbrauw op toen ik ontdekte wat onder dat label valt.

Zoals iedereen normaaldenkend mens zou doen, was ik al in mijn tas aan het zoeken naar mijn telefoon om een foto te nemen. Ik werd echter toegesist en berispend aangekeken door een juffrouw bij het rek vintage pin-up.
Ik heb het dan maar zo gelaten, want ze zag er een beetje vintage gevaarlijk uit.

Bovendien was Lederen Marcelleke ondertussen terug van vanachter, met 8 (ACHT!) verschillende pruiken met lang bruin haar. Ik zocht de kleur uit die het beste bij mijn vellen mantel past, betaalde en leerde nog snel een paar dingen bij.
Dat ge pruiken niet moogt borstelen, bijvoorbeeld, maar alleen kammen. Dat ge ze moet wassen met gewone shampoo. En dat meisjes die iets uit het rek vintage pin-up aan het passen zijn wachten tot de andere mensen uit de winkel zijn voor ze uit het paskot durven komen.

Aniehoew. Dat doe ik dus, op een doorsnee zaterdag in de kerstvakantie.

Want het is bijna oudejaar, mensen.
Bijna. Oudejaar.