Is het al december? De regen is smeltende sneeuw geworden, dus het moet zijn. Ik was met andere dingen bezig waarschijnlijk, want ik had het helemaal niet in de gaten.

Maar kijk. U krijgt alsnog: november 2014…

-…was het najaar dat de verderzetting van de zomer bleek. De blaadjes verkleurden, de dagen werden korter, maar heeft u ook gemerkt hoe vaak de zon eigenlijk geschenen heeft? Veel, ik zal het u zeggen.

-…bracht me een man die in de meest intense periode in jaren begint te komen. Of bracht me die net niet, het is hoe u het bekijkt. Ik sta supporterend aan de zijlijn, terwijl hij zich opwarmt voor allerlei cools, deze winter en dit voorjaar. Soon, op een scherm of in een theaterzaal. Ook in uw buurt.
-…werd zoals elke november veel op kabouterstoelen doorgebracht. Ik zag 180 kleuters, deze maand, en sloot vriendschappen voor het leven. Ze heet Hanne en ik kreeg de helft van haar prince-koek.
-…bracht mij nog elke week ijverig naar de avondles. Ik maakte voor het eerst iets helemaal zelf met een naaimachine en wacht nu geduldig op mijn boekencontract.

-…vloog verder zoef voorbij. Ik liep en rende en had het gevoel dat het allemaal maar net haalbaar was, maar ik blijk wel meer energie te hebben dan vorig jaar deze tijd. Hoera! Taart voor iedereen.
-…voelde door die energie nog niet druk genoeg, dus vulde ik mijn agenda aan met kindertheater en café-avonden, met een plots concert, de zee, koffiedrinkerij, voetbal en een heerlijke dag in een stad in een andere provincie. Waar ze dezelfde laarzen blijken te verkopen als in Gent. Zotjes.

-…betekende halverwege jammer genoeg een tijdelijke pauze in het concept vrijevrijdag. Dat 80% werken blijkt alleen te gelden in rustiger periodes, maar sommige dingen waren ook gewoon een eigen keuze, met studiemiddagen en extra-curricula en nog net dat extra stagebezoek dat ik nodig had om het gevoel te hebben dat ik alles goed had gezien. Ah ja.
-…bleek werksgewijs helderheid te brengen in een lang proces. De opluchting van concretisering, de schoonheid van kleine zaadjes en tere scheuten waar ge al zo lang voor zorgt, nu opeens echte plantjes te zien worden. Er is nog geen bloei, maar ik kan de knoppen al zien komen.
-…was tot slot de maand van de muziek: met Bonnie Prince Billy, die met zijn schone muziek weeral recht naar mijn hart ging, daar in de AB. Met de nieuwe van Wannes, die nog steeds de soundtrack van mijn dag is. Maar sinds dit weekend ook met de muziek van mijn jeugd, jammer genoeg om de droevigste van alle redenen.

-…was zo leutig dat ik ze nog eens zou overdoen. Maar december en november, dat is maar een paar letters verschil eigenlijk.