Month: July 2014

En al

In de zon.

Net een week geleden liep ik door de stad en daar zat ze, in de zon. Koffiedrinkend op een venstertablet, pratend met een vriendin. Ze lachte. Ze zag er vrolijk uit. Ze was iets zwaarder dan de laatste keer dat ik haar zag, en iets minder opgemaakt. Het stond haar allebei goed. Ik keek vluchtig, want ik wilde niet storen. De opluchting kwam naar buiten met een kneepje in mijn dochters hand. Die zei: auw zeg.

Twee jaar geleden dronk ik koffie met haar, ergens anders in de stad. De zon scheen niet, toen, maar dat is normaal want het was een zondag midden in de winter. Ze lachte niet, ze praatte twee uur lang.
In een opwelling had ik haar even daarvoor mijn gsm-nummer gegeven, iets wat ik bij studenten zelden doe. Maar het ging niet goed, dat zag haast iedereen, maar niemand durfde veel te vragen. Ik had instinctief het idee dat ik een teken moest geven. Dat ik het echt wel gezien had. Soms is het genoeg te weten dat iemand u ziet.

Een paar weken na dat papiertje kreeg ik een sms en daarna dus koffie. En verhalen waar ik wanhopig van werd, problemen die geen enkele twintigjarige zou mogen hebben. Ik praatte wat, zocht mee naar antwoorden, troostte wat, probeerde wat onbeholpen advies. Het heeft vast niet geholpen. Of misschien een beetje, ooit ergens. Geen illusies echter: in eenzame poelen van problemen zijn leerkrachten zelden de ultieme reddingsboei

Maar gelukkig dat ik werd van haar daar zo te zien. Lachend op een venstertablet. Ik hoop dat ze een schone zomer heeft.

projecten

Deel 3! Deel 3! #67daysofsummer

Het is hier een beetje hectisch, met Het Grote Nakende Vertrek. Telefoontjes over en weer naar de housesitters (“We gaan onze dons meenemen. Breng dus uw eigen donsdeken mee” “M. slaapt in een groot bed zeker? Oei. Hebben jullie nog een babybed, we vinden het onze niet”) en een behoorlijk geavanceerde vorm van tetris in curverboxen.
Maar u hebt dus nog te goed: deel 3 van deze heerlijke zomer. Daar maak ik dus graag tijd voor.

Op dag 19 ging ik naar het voetbal, voor de eerste van het seizoen. Een blij weerzien met de voetbalvriendjes, een gewonnen wedstrijd en mooi zomerweer. Topavond.

Dag 19: aaaand goooo! #67daysofsummer

Dag 20 was de dag waarop mijn lief zelf een kast knutselde, voor Ons Eerste Grote Campingavontuur Met De Dochter. Eerste grote, want een paar dagen op een festival ergens in Frankrijk waar geen douches zijn en ge moet zwemmen in een meer om u te wassen: niet echt een referentie. Maar een kast dus. Mijn knutselverloofde maakt dat.

Dag 20. De man zit in klusmodus. #67daysofsummer

Op dag 21 gingen wij naar zee, waar het heet was als nog geen enkele keer eerder dit jaar. En er was meer volk als nog geen enkele keer dit jaar.

Dag 21. Goed, en met u? #67daysofsummer

Dag 22 werd voor een groot deel op de Gentse Feesten doorgebracht, maar dat was te donker voor foto’s. Toen het klaar was, en ik wakker, reed ik naar – u raadt het al – zee.

Dag 22: Goeiemorgen! #67daysofsummer

Daar bleef ik ook op dag 23, om dan ‘s avonds mijn lief de Vooruit plat te zien spelen met een try-out. Maar daar zijn geen foto’s van, want ziet:

Dag 22, waarvan ik dacht: dat wordt een foto van hem. Niet dus. #67daysofsummer

Op dag 24 kwam ook zij naar huis, en aangezien ze haar vader al sinds dag 21 niet meer had gezien, was dat vooral dit:

Dag 23. She's back! #67daysofsummer

Dag 25 was zoals dag 23. Vooruit, iedereen lachen, ik blij.

Dag 25. Die met de plotse wk-stemming. #67daysofsummer

En vandaag was dus dag 26. Waarop wij onze trouwzaal nog eens gingen checken. Ik heb geen stress, neenk.

Dag 26. Al een geluk dat wij zes jaar verbouwd hebben, of ik zou ongerust zijn over de trouwzaal. #67daysofsummer

Deel 3 van deze zomer was vrolijker, zonniger en drukker dan deel 2. Druk in mijn hoofd, ook. Tijd voor wat rust.

En al

Dat hoofd.

Mijn hoofd is al op vakantie vertrokken, er staat blijkbaar een mentale out-of-office ingesteld. Een foutje van mijn interne server, geloof ik. Er zit vast een virus op.
Deze vergelijking gaat nergens heen. Overnieuw.

Deze middag kregen wij onze housesitters op bezoek (zij verbouwen, en wonen eigenlijk in bij hun ouders/onze buren, maar nu komen ze onze hele afwezigheid hier op huis, kat en moestuin passen. Het is een beetje vakantie voor iedereen, vooral voor mijn gemoedsrust). Plots drong het door dat we binnen een paar dagen al vertrekken. En hoewel de inkomhal vol kampeerspullen u zou kunnen misleiden, moet ik vooral nog veel pakken en verzamelen. Nog even focus is dus broodnodig, of ik heb weer geen goed patattenmes mee, en ik word humeurig als ik moet koken en geen goed patattenmes heb.

Maar dat is dus buiten mijn hoofd gerekend. Mijn hoofd wil geen focus, mijn hoofd wil een rivierke in Frankrijk. Mijn hoofd wil een berg en een zicht op een meer.

En dus zucht ik, en boek een ticket voor een theatervoorstelling voor kleuters op de feesten. En mens moet toch wat.

moeilijk

Er is toch een verschil tussen mannen en vrouwen, zo blijkt.

Eerder deze week gingen wij onze trouw aangeven op de stad. Dat gaat zo: u geeft uw paspoort af, dat wordt ingelezen en dan worden er vragen gesteld.

Ambtenaar: Wie is uw getuige, mevrouw?
i.: *geeft naam getuige*
Ambtenaar: Eén of twee woorden?
i.: twee
Ambtenaar: En haar geboortedatum?
i.: 12 juli 1979
Ambtenaar: En is er nog een getuige?
i.: ja, de zijne.
Ambtenaar: En wat is die zijn naam, meneer?
De verloofde: *geeft naam getuige*
Ambtenaar: Eén of twee woorden?
* hulpeloze blik naar mij*
i.: Aan elkaar, zoetje.
De verloofde: Eén woord!
Ambtenaar: En zijn geboortedatum?
* paniek in de ogen van het lief. Een zucht.*
i.: 27 september. 1974.

Wie houdt er ook de verjaardagen van zijn vrienden bij, natuurlijk.

projecten

Deel 2, dat is iets als week 2 maar niet helemaal zo. #67daysofsummer

Ok. Elke week een overzicht geven van dat project gaat dus niet lukken. Steek uw hand omhoog als u dat totaal niet verwacht had. *wacht* Niemand? Ik dacht het al.
Vanaf nu noem ik het gemakelijkheidshalve deel x en dan zijn we meteen van dat schuldgevoel af. Het is vakantie voor iedereen.

In deel 2 van deze zomer werd het herfst. Het regende, het was koud, maar wij zagen daar de voordelen van in. Het hele huis is nu opgeruimd, en we zijn zelfs naar het containerpark geweest. Dat doen we normaal elk jaar, maar vorig jaar was het te mooi weer dus toen deden we plan B in de plaats: zwemmen in de zee. Dat zorgde er wel voor dat het huis nu ondertussen totale chaos was.

Gelukkig was de dochter dus op danskamp, vanaf dag 10.

Dag 10: Danskamp! #67daysofsummer

Op dag 11 ontdekte ik een courgetteplant die ik was vergeten. In mijn tuin van 30 m². Ik weet het, maar blijkbaar kan het dus wel.

Dag 11. Die keer dat ik ontdekte dat er nog een courgetteplant stond, achteraan de bak #67daysofsummer

Op dag 12 finaliseerden we dingen met de trouwcateraar. We gaan niks met beschuiten doen.

Dag 12. Meetings in keukens zijn de beste meetings ooit. #67daysofsummer

Ook dag 13 was met eten, want ik mocht mijn aanstaande lunchen in Publiek. Het was lekker, het was met courgetten, ik voelde me helemaal thuis.

Dag 13. Publieke lunch met de man. #67daysofsummer

Dag 14 was vooral het overlopende moederlijke trotsvat, bij het toonmoment van danskamp.

Dag 14: dancing queen #67daysofsummer

Op dag 15 werd er getrouwd door mooie mensen op een toplocatie. Het regende, maar wat een geluk.
Dag 15: liefde! #67daysofsummer

Dag 16 was Big Jump-dag. Wij reden naar Antwerpen, hij sprong en wij hielden een handdoek klaar. Super taakverdeling, wel.

Dag 16: he jumped. #bigjump #67daysofsummer

Op Dag 17 gingen we oogsten op de boerderij en er bleken twee honden pups te hebben. Dat, en het meisje van de boerderij kreeg ook een baby. Hoera voor allemaal!

Dag 17: pups pups pups all around! #67daysofsummer

Vandaag is dag 18, ook bekend als de dag dat wij in ondertrouw gingen en daar een selfie namen met als thema “ohmygawdwhatdidwejustdo?”

Dag 18: in ondertrouw. There is no way back now. #67daysofsummer

En dan nu de zon, alstublieft, zodat ik u een gebronzeerd deel 3 kan bieden binnenkort.