Een post vol linkjes. Deze week was er een reportage op Panorama, over armoede in Vlaanderen. Ze ging recht naar het hart. Om te janken en dagen later nog kapot van te zijn. In de uren die volgden las ik op twitter en facebook veel verwondering. Mensen die oprecht verbaasd waren, en geen idee hadden dat het zo erg was, dat zo’n dingen kunnen in ons land vandaag. Ik was daardoor een beetje van de kaart, want dat betekent dat er zoveel dingen niet doordringen zolang ze geen fotogeniek gezicht hebben. De statistieken staan wekelijks in de kranten, en toch sluiten we er massaal onze ogen voor. Willen we precies niet zien wat die cijfers willen zeggen.

Ik hoop echt zo hard dat dit niet binnen een week weer ondergesneeuwd is door het nieuws van de dag. Dat het vanaf nu op alle agenda’s blijft staan, in de politiek en in de media. En bij ons.

Ik zie het gezicht van die cijfers in de gazetten haast elke dag, of ik dat nu wil of niet. Hier in mijn wijk en op de scholen waar ik kom. Ik voel dat ik mezelf constant moet verplichten om niet de andere kant uit te kijken. Verontwaardiging is soms zo vermoeiend, en soms zijn er gewoon geen eenduidige antwoorden. Een groot deel van mijn kennissenkring zit in de zachte sector, de meesten werken met kinderen of jongeren. Er wordt daar veel over gepraat, gediscussieerd en verontwaardiging en woede is bij velen een haast permanente beroepstoestand. Verbazing is dat nooit meer en met frustratie leert ge leven. Of ge verandert van werk.

Enfin. Ik ga er niet echt inhoudelijk over schrijven, ik denk dat wie hier af en toe leest ondertussen wel weet hoe ik naar die dingen kijk. Lees wel bij Frank en bij Wendy. Zij leggen dat perfect uit.

Wat ik wel wilde doen is een paar organisaties linken. Een paar zijn lokaal Gents, natuurlijk, want daar ken ik het meeste, maar er zijn een paar algemene bij ook. U mag aanvullen in de commentaren, en dan doe ik een update van de post. Veel mensen vroegen namelijk af zich af of ze iets kunnen doen.

Zeer lagedrempelig eerst. Als er dingen zijn thuis die bruikbaar zijn maar niet gebruikt worden: breng ze niet naar het containerpark, maar naar een kringloopwinkel of zoek uit wie in je gemeente aan vierdewereldwerking doet. In Gent kan je bijvoorbeeld ook bij Baby Nest terecht als je babyspullen hebt die niet meer gebruikt worden. In Antwerpen is er Moeders voor Moeders.

Je kan, als je daar tijd voor wil maken, een kindje begeleiden via Uilenspel of (ik denk dat dit enkel voor studenten is) via De Katrol. Bmlik is algemener, maar ook zij zoeken vaak vrijwilligers.

Check ook Armoede.be, de site van Welzijnszorg, waarop je heel veel lokale initiatieven vindt. En op de site van Netwerk tegen Armoede vind je een lijst van verenigingen in heel Vlaanderen, met links. Velen daarvan nemen donaties aan, hetzij geld, hetzij materiaal. En helpende handen.