Er zijn zo van die ideetjes die beter klinken op papier dan in praktijk. Zoals dat ge na een zware werkweek, afgesloten met een middag feedback geven op examens, wel eens fancy vegetarisch zult koken voor vrienden.

(Over die feedback trouwens. Ik bedacht gisterenmiddag dat het één van die meest delicate dingen is aan mijn job. De studenten die je over de vloer krijgt hebben het, op een paar uitzonderingen na, niet goed gedaan. De meesten die langskomen hadden dat niet verwacht. En dan moet je uitleggen hoe het komt, wat ze eraan kunnen doen en hoe we het naar tweede zit gaan oplossen. Realistisch zijn, maar niet alle moed de kop indrukken. Proberen niemand aan het huilen te brengen. Ik ben doodmoe na zo’n middag. Kordate fluwelen handschoenen kosten veel energie.)

Enfin. Toen ik thuiskwam wilde ik enkel nog comfort food. En dus werd het een ovenschotel. MET CHIPS ERIN. De dochter vond het vreselijk fascinerend, en het was ook bijzonder lekker. En zoals Dorien dat zegt in de commentaren: perfect voor bezoek, want je moet niks meer doen op het moment zelf.
Erbij gaf ik een salade met gemengde sla, kerstomaten die zalig lekker geurden, rode ui, komkommer en venkel. Basilicumolie en witte wijn-azijn eroverheen. En veel peper en zout.

Vooraf vulde ik champignons met een mengeling van kruidenkaas, veel bladpeterselie en lente-ui. Erover wat broodkruim en dan in de oven. Serveren op een bedje van rucola, geroosterde pijnboompitten en een beetje balsamico. En een stuk turks brood erbij.

Het dessert was gekochte appelcake. Want dat mag, en David krijgt daar geen afasie van.