Ik ben een moeder van regels. Hele simpele, dat werkt het best. Niet zo heel veel regels ook, zodat degene die er zijn, wel duidelijk zijn.
Een van die regels, die overigens maar zelden (lees: dagenlange regen, baldadig peuter. Of vernielzuchtig kind net als ge uw boodschappen van de Colruyt in de diepvriezer moet krijgen en er niemand in de buurt is om haar af te leiden. Maar zelden dus.) gebroken wordt, is die over de televisie: er wordt televisie gekeken als de pyjama aan is. En anders niet. Het leuke aan die regel is dat een mens daar al eens flexibel in kan zijn: als het een hele lastige dag is geweest, dan gaan we wat vroeger in bad, en mag ze een beetje meer tv kijken. En in het weekend kan een mens al eens wat langer ‘s ochtends in pyjama rondlummelen, en mag de tv dus langer aanblijven. Topregel. Want als de pyjama aan is, dan is het net Kaatje. Met leuke programma’s die de dochter helemaal het einde vindt. Dat van die vervelende Einsteins, bijvoorbeeld. Of die Angelina Ballerina met haar kwetterstem. Ik ben er allemaal niet zot van, dat is waar, maar een mens moet het kind ook iets gunnen, en het kind vindt het fantastisch.

Edoch. Ketnet is verhuisd. Ketnet heeft nu ZIJN EIGEN ZENDER. Juicht, gij allen. Want de verhuis is megahipperdecool, dat hebben we allemaal gemerkt de laatste weken. Met dozen en gedoe en een grote show. Het is hen gegund, dat is evident. Alleen spijtig dat die eigen zender ook betekent dat Ketnet+ wegvalt. Ketnet+, waar mijn kleine haar klein uurtje Kaatje tankte, elke dag. En Ketnet+, dat er in het weekend voor zorgde dat ik ‘s ochtends nog even in de zetel kon dommelen, met een gezellig kindje naast mij onder het tv-deken. Weg.

Geen nood echter, zo verzekert men mij. De peuter- en kleuterprogramma’s zijn er (en ik citeer) specifiek op de momenten dat peuters en kleuters voor tv kunnen zitten: tussen 9 en 11.30 uur, en tussen 15.00 en 16.30 uur. Ik weet niet hoe dat met uw kinders is, maar de mijne zit dan op school, of tot voor kort in de creche. En al zeker niet in haar pyjama.
Gelukkig zijn er alternatieven. Kaatje op Ketnet is er op weekdagen van 6 tot 7u. Sejieus, ik heb er twee jaar over gedaan om mijn kind tot half acht te laten slapen, en ik ga dat nu niet meer veranderen.
kiezen we sinds 16 april voor breed toegankelijke programma\’s tussen 19 en 20u, waarmee we ook de 4 – 8 jarigen bedienen. Spijtig dat ze nog drie moet worden, natuurlijk, en er geen bal aan vindt, aan die breed toegankelijke programma’s.
En als ultieme argument “Wie ook buiten deze momenten meer Kaatje wil, kan terecht op de nieuwe ketnet.be. Naast het spelletjes-aanbod binnen de Kaatje site, kunnen kinderen er ook gratis volledige Kaatje-afleveringen bekijken in de videozone. Nieuw zijn ook de Kaatje \”boxen\”: samengestelde pakketten van 30 minuten met verschillende programma\’s voor peuters en kleuters na elkaar.” Want we weten allemaal dat voor een laptopscherm zitten precies hetzelfde is als in de zetel liggen bij uw mama om naar een programma te kijken, nietwaar.

Enfin. Onze digicoder staat geprogrammeerd om een paar dagen kaatje op te nemen en af te spelen. Maar ik vraag mij werkelijk af: is hierover nagedacht? En is er dan besloten: oh ja, die kleinste koters. Die kunnen toch niet protesteren.

Maar wel verdriet hebben hoor. Echt wel. Kijk maar naar Stefan zijn kleinen.

Achter ons, in een oud fabrieksgebouw, is er momenteel een grote verbouwing aan de gang. Dat heeft zo zijn gevolgen: soms ruikt het buiten dagenlang naar azijn, omdat ze de ketels aan het ontmantelen zijn. Soms davert ons huis van de drilboren waarmee de muren en vloeren daar uitgebroken worden. Soms dwarrelt het stof op ons terras naar beneden, aan een tempo dat ik niet kan bijhouden qua opkuisen. En dan kindervoetjes op het terras, kindervoetjes binnen, gezucht van de moeder.

Kleine ongemakken, die we natuurlijk gemakkelijk verdragen, want het is in de essentie een fijn project. Oude fabrieksgebouwen worden gerenoveerd, en er komen wooneenheden in het oorspronkelijk gebouw. Bovendien kunnen we door het project binnen een paar maanden een echte tuin kopen (met poortje voor de fietsen!), want het gebouwtje aangrenzend aan ons huis wordt afgebroken.
Ook betekent dat: meer licht en openheid (geen gebouw meer!) en eindelijkeindelijk de vuile lekkende dakgoot die op ons terras overhangt en met zware gutsen regenwater mijn planten kapotmaakt weg.

Deze ochtend echter, nam ik een kop koffie en ging buiten een sigaret roken. En vlak voor mijn voeten, daar op mijn bloedeigen terras, flitste iets weg. Een rat, gedomme. Waarschijnlijk verstoord door de rioleringswerken hierachter die momenteel uitgevoerd worden. Maar ik kan daar dus niet mee lachen, peoples.
Een rat op mijn koer. En vooral: mijn kat die boven op het bed ligt te slapen, natuurlijk.