Year: 2012

internet

i. geeft het weg.

Als een mens een blog heeft, worden er al eens cadeautjes promo-cadeautjes binnengegooid. De ene keer speelgoed voor mevrouw de dochter, de andere keren dingen die op zich wel coole gadgets zijn maar waarvan schrijver dezes — als ze heel eerlijk is — weet dat ze gewoon een paar jaar in de kast cool gaan liggen wezen en dan in een garageverkoop zullen eindigen (wel, hallo daar, lange kromme zin en geen energie om na te denken over een betere formulering).
Gelukkig heb ik een blog, en doe ik al graag eens een weggeverke. Zoals vandaag.

Fatboy, uw weet wel van de zitzakken, die hebben een outdoorgamma en uw dienaar ontving twee producten uit dat gamma, ter promotie van de Lazy Sunday-campagne.
The Desswerrum, ofte: een warmwaterkruik met een schoon kussen eromheen. En The Waynecooler, een fluo-wijncooler in limited edition.

U bent kouwelijker dan ons, of u drinkt meer witte wijn op verplaatsing zodat u geen frigo bij de hand heeft? Een gil in de commentaren zal volstaan, en het pakket is het uwe.

Ja! projecten

Het gepopel.

We hebben ramen op het tweede verdiep. Nieuwe, met primer er al op. En deze week wordt het daar allemaal uitgeplakt. Dat betekent dat het beschermkarton er later deze week af kan, en dat we de vloer kunnen opschuren en in de olie zetten. En dat het lief een berghok kan beginnen maken. En dat binnen afzienbare tijd de kamer dus weer bruikbaar wordt.

Ik heb vandaag een eerste planneke getekend van waar ik alles ga zetten. Popel. Popel. Popel.

projecten

It’s been five years.

Wat ik daarnet bedacht. Vijf jaar geleden zaten wij in exact dezelfde rommel als vandaag. Kijk maar: dag op dag, vijf jaar.

Bedenkingen daarbij:
– wij wonen hier deze zomer dus echt al vijf jaar, mensen. Dat is superlang.
– het voorspelde langetermijnproject is er eentje geworden.
– alles wat we de afgelopen vijf jaar hebben gedaan qua verbouwingen: it totally rocked.
– ik ben daar superfier op, dat we dat allemaal doen en kunnen. En dat we zoveel geholpen worden door onze familie en al.
– ik ben gigantisch blij dat we deze keer wel een deel door een aannemer kunnen laten doen.
– als we ooit nog eens een huis kopen dan moet het af zijn voor ik erin ga. Allez, i., zo nog een beetje schilderen terwijl ge er al in woont, wat houdt dat nu in. NEEN! AF!
– niet dat het vorige aan de orde is, want ik woon hier vreselijk graag.
– vijf jaar geleden rookte ik niet en het lief wel.
– verbouwen zonder kindjes is precies toch wat evidenter dan met. Alhoewel de mini dus absoluut geen probleem heeft met de rommel.
– ik denk dat het vorige vooral komt omdat ge niet ongeneerd vier dagen na elkaar frieten of pitta kunt afhalen in uw besmeurde kleren, om elf uur ‘s avonds, als ge kinders hebt.
– mijn job is echt veel zwaarder geworden de laatste vijf jaar. Ik snap echt niet hoe ik dat toen deed.
– ik ben reuzebenieuwd of ik binnen vijf jaar op 7 juni ook aan het verbouwen zal zijn. Waarschijnlijk zullen tegen dan de kamers al eens herschilderd moeten worden, zeker?

kinderspam

Duplo stuurt een cadeautje.

Een tijdje geleden had ik jaloers gelezen op allerlei blogs over de Lego Friends die de mensen met grotere dochters mochten uittesten. Ik vond het toen jammer dat mijn eigen Mini nog te klein is voor dat soort speelgoed, want manman wat was ik zelf vroeger fan van Lego. Hele dozen vol, uren mee gespeeld. Ik kijk al uit naar de dag dat Mira mijn Lego kan ontdekken, dat ik weer huisjes en steden kan bouwen zonder dat dat geheel belachelijk is, zo als volwassen mens. Maar ik had er mij dus bij neergelegd dat ons gezin daar nog te jong voor is.

Enter een mailtje van Marie, die vorige week vroeg of we misschien eens iets wilden uitproberen dat wel voor Mira’s leeftijd geschikt is: de Duplo Creative Sorter.
Ja dus.

Duplo uitpakken

Gisteren werd het pakje net voor bedtijd aan huis geleverd en de mevrouw de dochter wilde alvast geen televisie meer kijken, maar enkel met haar nieuwe blokken spelen. En deze ochtend moest de Duplo mee aan de ontbijttafel om olifanten te maken.

Lego Creative Sorter Zij is bijzonder enthousiast, en ik eigenlijk ook: het speelgoed zit goed ineen, zegt de kleuterjuf in mij, vooral wegens de verschillende opties, die elk hun eigen leeftijd en motorisch / psychomotorisch niveau hebben.

De bovenkant van de doos, dat zijn steekplaten voor de jongste peuters: vormen herkennen en door de gaten in de doos passen. Elk dier heeft ook een eigen kleurgroep, die terugkomt in de platen, wat de sorteervaardigheden stimuleert. De steekplaten zelf dienen als puzzelbasis om dieren te maken (mira’s favoriet, op dit moment) en deze basis kan dan mooi de overgang maken tussen plat (dus op tafel) vormen maken naar echte driedimensionele dieren. Die van ons kan dit al, mits een beetje hulp. Zelfstandig lukt voorlopig niet, maar daarvoor is ze nog wat jong. Maar dat komt wel, en als ze dan nog ouder wordt kan ze op basis van de prentjes gewoon de dieren nabouwen.

De Creative Sorter lijkt mij dus een stuk speelgoed dat jarenlang kan meegroeien met je peuter en kleuter, wat op zich altijd mooi meegenomen is. Duurzaam speelgoed dat lang meekan: wij zijn daar fan van.

Merci, dus, Lego, voor het cadeautje. We gaan daar nog lang van genieten!

projecten

Klein.

Elke dag wordt ons huis een beetje kleiner. Eerst viel mijn bureau weg, wegens opslagruimte voor het grief van de gang. Toen het lief zijn bureau als opslagruimte voor het grief van de kleine kamertjes. Ondertussen is de gang boven niet te gebruiken, want daar staat grief. En de inkomhal is nu ook afgeplakt en klaargezet om af te breken.

Blijft over: de woonkamer, onze slaapkamer, de slaapkamer van de mini en de badkamer. Het toilet beneden is voorlopig nog bruikbaar en bereikbaar, maar daar komt volgende week verandering in. En de week nadien gaat de badkamer eruit.

Ik tel af en bijt door. Maar manman, dat is lastig.

© All Rights Reserved 2021 Theme: Promos Blog by Template Sell.