Wij naar de Ikea, de dochter en ik. Geniaal plan op een lege woensdagmiddag, echt. Eerst op het gemak een ijsje eten en in de zetel hangen, daarna wat spelen in de kinderafdeling en tot slot met de kleuter in de kar de –beperkte– boodschappen doen die ge nodig hebt. In ons geval: een kader voor de oude affiche die we deze week kochten in het tijdreisbureau.
Tegen dat we buitenkwamen, arriveerde de vader ook na een lange dag. Soms kent mijn efficiëntie namelijk geen grenzen, zeker gedreven door de krachtige motor die mijn luiewijvengedrag placht te zijn: ik had beslist dat hij in het passeren ook maar bij ikea moest stoppen, en dan was het avondeten meteen geregeld. HA.

Ballekes gegeten, en daarna zei ik: kom, geef mij uw ticket, ik ga die parkeerkaartjes valideren. Waarop hij weigerde en meeging, want “als die verwisseld geraken dan geeft dat problemen”

Daar. Mijn lief beweert dus dat een parkingticket gekoppeld is aan een auto. Iets met de massa van een auto die gemeten wordt en die dan aan de code wordt gekoppeld, zodat ge niet met andermans ticket buitenkunt. Want uw auto wordt gescand. Zegt hij. Hij vertelde het met stellige serieux, en ik geloof er niks van. Ongeveer 80% van wat mijn lief met stellige serieux verkondigt is namelijk klinkende onzin.
En ik _weet_ dat het niet waar is. Maar hij argumenteert zodanig dat ik ga twijfelen en dan toch begin op te zoeken op het interwebs of het toch niet klopt. En ik _weet_ dat net dat zijn bedoeling is. En dat hij dat grappig vindt.

Maar toch. Dat klopt toch niet eh, van die gekoppelde parkeerticketjes, interweb?