Ik heb al tijd verdaan op het interwebs, al mijn werkmails gelezen en beantwoord en mijn planning voor morgen doorgenomen. En het is nog maar kwart na negen. Dat kan maar één ding betekenen, mensen: de Mini zat alweer om kwart na zeven in haar bed, zoals dat hier sinds maandag gaat. Uit pure noodzaak, niet uit ouderlijk goed voornemen: aangezien de juffrouw niet meer slaapt op school sinds het nieuwe schooljaar, is de juffrouw zoals dat heet een beetje moetjes ‘s avonds.
‘s Morgens is alles top: Mini slaapt tot wanneer ze vanzelf wakkerwordt (half acht), is vrolijk en vertrekt als een goedgemutste wasbeer naar haar kanarienest. Ze doet het goed, schijnt, en is bijzonder vrolijk op school ook.

Dat thuiskomen, dat is een ander paar mouwen.
Dag 1 was gewoon een beetje hangerig, dag 2 was complete hysterie. Dag 3 ging ze naar mijn ouders ‘s middags en sliep daar bijna drie uur. Toen ik haar terugkreeg was ze mijn bekende charmante kleuter. En dag 4 was behoorlijk: ze was rustig, zolang ik niet te veel eisen stelde. En ze een beetje tv mocht kijken en zetelhangen.

Voorlopig gaat dat hier allemaal nog, maar ik hou mijn hart vast voor binnen twee weken. Nu haal ik haar op om 15.20h en regel mijn werk daaromheen. Als ze thuiskomt ben ik met haar bezig, eten we vieruurtje en zet ik alles klaar voor het eten. Dan gaat ze in de douche om half zes en daarna eten we. Allemaal heel smooth, dit ritme. Alleen spijtig dat ik dus binnen een paar weken vaak tot 18h les moet geven. We gaan daar toch nog eens goed over moeten nadenken, hoe we dat allemaal gaan regelen.