En al

Medische forums zijn de homeopathie van het internet.

Weet nog, dat ik zei dat ik ziek was geworden, opeens? Ik ben nog steeds niet helemaal genezen, na anderhalve week. Of het viraal of bacterieel is, we zullen het nooit weten, maar alleszins: ik heb een tien dagen zware antibiotica genomen voor het zekere. En dat ging ongeveer zo.

Maandagochtend. Ik sta op, voel me na een onrustige nacht algeheel mottig. Geen specifieke klachten, behalve een sluimerende hoofdpijn, maar ik blijk wel al 38.6 koorts te hebben. Terwijl ik nooit koorts heb. Ik bel meneer dokteur en maak een afspraak.
Maandagmiddag. Op weg naar de dokter krijg ik het benauwd. Ik kan precies moeilijk ademhalen. De dokter luistert naar luchtwegen, longen, kijkt in oren en voelt aan buik. Het verdict is: een paar kleine dingetjes, maar niks dat zoveel koorts kan veroorzaken. Ik krijg de instructie rusten, gecombineerd met Dafalgan Forté en Brufen 600. En een voorschrift voor antibiotica. “Als het woensdag niet beter is, of je voelt je opeens slechter, begin die antibiotica maar te nemen, voor de zekerheid, want het kan een longontsteking zijn die ik nu nog niet kan horen”. Ik rij naar huis, terwijl één naam door mijn hoofd maalt. Kaat Tilley.
Maandagnamiddag. Kaat Tilley. Kaat Tilley. Kaat Tilley. Ik voel mij slechter, en ik ben angstig. Dus haal ik antibiotica en begin alvast te slikken.

Was dat nodig? Geen idee. Feit is dat het nog vier dagen geduurd heeft voor mijn koorts begon te zakken, en ik vrijdag nog eens terugmoest naar de dokter door algehele malaise. Er is bloed geprikt om te zien of er geen andere bacterie was die huishield. Gelukkig niet, maar zoals ik al zei: ik ben nog altijd niet top. En moe. Moe. Maar dat kan ook door de Feesten komen, natuurlijk.
Ik had tegen vrijdag ook al op meerdere forums topics gelezen over de symptomen van kanker en andere vreselijke ziektes, en dat is redelijk nefast voor de moraal. Mijn lief rolde veel met zijn ogen en sprak over geduld, ik tierde terug DAT IK NOOIT ZIEK BEN EN AL ZEKER GEEN VIJF DAGEN VIJF HE MAAT DAT IS NIET NORMAAL JONK.
(Tussen haakjes. Er bestaat een site en die heet dokter.nl. Niet omdat die door een dokter wordt geschreven, maar omdat iedereen die daarop zit denkt dat hij een dokter is. Heul erge verhalen. Veel homeopatie ook. Waarmee ik geen waarde-oordeel uitspreek, maar toch: het is veelzeggend. En even nuttig. )

Enfin. Ademen lukt ondertussen, mijn buikpijn is weg en de koorts ook. Uitgaan kan ook, zo bleek zaterdag. Maar nu hoor ik dus niks meer aan mijn rechteroor en mijn neus is verstopt. Zou Kaat dat ook gehad hebben, denkt ge?