Month: March 2012

projecten

i. zoekt een boek.

Vroeger. Lezen dat ik deed, man. Iedere week minstens twee boeken, als kind zelfs ongeveer een boek per dag. Maar het lijkt de laatste jaren alsof ik er gewoon niet meer aan toe kom. I blame the child, en het feit dat ik in mijn huidige job 24 uur per week moet werken en dus nauwelijks vrije tijd overheb. Er is ook altijd wel iets te doen, te lezen op het internet, te zien op de lichtbak,…Dus lees ik de laatste jaren enkel nog in de vakantie. Droevig, dat is het.

In januari heb ik een boek gelezen, echter. Ik was even verrast als u, jazeker. Ook februari heeft al een boek gehad, dat nu zowat uit is. Een aanrader, alweer, net als dat van januari. En nu zoek ik een boek voor maart. Want dat is mijn voornemen: ik ga elke maand een boek lezen vanaf nu.

Ik ben er nu ongeveer uit wat het moet zijn, mijn maandelijkse boek, en u mag mij helpen:
– niet te dik, want dan geraak ik ontmoedigd, en het boek moet op mijn nachtlampje kunnen liggen ook.
– in het Nederlands of het Engels. Mijn Frans is niet goed genoeg om vlot te lezen. Ik lees bij voorkeur geen vertaalde dingen, maar als het een goeie vertaling is, dan wil ik wel een uitzondering maken.
– geen echte chicklit. Ik lees wel chicklit, maar dan in het bad of aan het zwembad en meestal in zowat één ruk. Verhalen over de lifde mogen wel, natuurlijk.
– niet te ingewikkeld, want ik lees dus enkel in het laatste kwartier tot half uur voor ik ga slapen, en dan ben ik moe en dan wil ik onmiddellijk weer in het verhaal zitten zonder keihard na te moeten denken.

Dus: gilt u maar in de commentaren!

kinderspam

Afrikaatje.

De dochter is zindelijk, ondertussen, jawel. Een beloningskaart vol stickers bij elke boodschap eindigde deze week dan ook in een zelf te kiezen groot cadeau in de dreamland. Een heuse uitstap: anderhalf uur lang nam ze alles wat op ooghoogte stond vast, mompelde “misschien dat?”, bekeek alle kanten en zette de doos tenslotte terug. Na lang wikken wegen koos ze voor dit.

IMAG0274

Hij beweegt, maakt geluid, slaapt. En hij is mij net iets te levensecht. Deze ochtend, met mijn slaaphoofd, dacht ik even dat er een beest op mijn livingvloer zat. Een gil later (wijf dat ik ben) bleek het gelukkig de cavia te zijn. Of Afrikaatje, as she puts it. Cavia kan ze niet onthouden.