Ja, het kan eigenlijk moeilijk anders, hoor ik mezelf zeggen. Ik moet haar in Drongen ophalen in de creche en die sluit om 18h en dat is een behoorlijk eind en met de fiets geraak ik er niet op tijd. En als het regent is acht kilometer best ver. Ze is nog klein, weetwel.
Ik nip van mijn koffie en glimlach alsof ik het zelf geloof.
Bovendien heb ik altijd veel materiaal mee. Computers en mappen met taken enzo.

Vooral een usb-stick, denk ik er in stilte bij. En één keer per week wat papieren die zelfs in mijn handtas passen. In mijn hoofd rol ik keihard met mijn ogen.

Na de paasvakantie gaat ze naar school, en dan kan het wel, zeg ik. Ik kijk er zelfs naar uit, zeg ik.

Mijn collega knikt begrijpend. Ik heb een punt. Ik wil wel, maar het is gewoon praktisch niet mogelijk.

Mijn werk ligt op 3,8 km van mijn huis. Waarvan 2 km langs het mooiste fietspad van de stad. En ik ga elke dag met de auto. Omdat ik te lui ben om te fietsen.

Wijvenweek gaat vandaag over kleine kantjes.