Kent ge dat? Dat ge weet dat er nog drie limoenen waren, maar dat er opeens maar twee meer in de fruitschaal liggen. Het besef dat na een paar seconden doordringt: dat de peuter aan de schaal heeft staan prutsen. En dat ze stil was. Stil is nooit goed, dat weet iedereen.

De zucht die daarop volgt. Het rommelen in de speelgoedkast, nog meer gezucht.
En dan tien minuten later de berusting. Omdat limoenen gelukkig niet rotten, maar gewoon droog worden. Dat vroeg of laat alles weer terechtkomt, dus dat het gewoon afwachten is. Moederschap is geduld.

Kent ge dat? Ik niet hoor. Absoluut niet. Maar als u hier ooit op bezoek komt, en u vindt toevallig een limoen: die ligt daar nog maar pas.