Year: 2011

klein

Exit rock ‘n roll.

Naar het schijnt ben ik mijn rock ‘n roll helegans kwijt. There you have it. En het is van uw vriendin dat ge het moet horen natuurlijk. Aanleiding van deze stelling was het papieren zakdoekje dat ik omstreeks middernacht uit mijn tas opdiepte en waarmee ik mijn plaats aan de beestenmarkt-toog afdroogde. Want die was nat, wegens geen bierviltjes en overlopend bier. U kent het vast.

Het schijnt dat dat totaal onhip en zeer moederlijk is: kuisen op café. Ik vind natte ellebogen persoonlijk nog minder rock’n roll, but maybe it’s just me.

En al

Nestjes.

Een lente-voornemen. Ik ben over het algemeen vrij opgeruimd, hier in huis. Het is hier zelden chaos, en er komt wekelijks een poetshulp die ik de ruimte wil geven om haar werk te doen, dus een absolute malaise is het zelden. Dat komt omdat wij een lepe opruimtruuk gebruiken: wij maken nestjes. Stapeltjes papieren, een fruitschaal waar allerlei kleine trut in verzameld geraakt na verloop van tijd. Een potje alhier, een mandje alginder, een box met tijdschriften nog ergens anders. Het ziet er opgeruimd uit, maar eigenlijk verzamelen wij rommel gewoon op onze rommelverzamelplaatsen. Mijn voornemen voor de lente is ons huis — voor het zomer wordt — ontdoen van alle nestjes. Ik ben eerder deze week begonnen met de kleerkast, alwaar ik bijvoorbeeld onderaan een aantal manden en een plastiek box aantrof. Inhoud: nylonkousen, zonnemelk en aftersun, een aantal hoezen voor kussens, een paar oude handtassen, een portefeuille, een kerstmuts (jawel), een kapotte broeksriem, nagellak, een halsketting, een zonnebril, een paar pakjes papieren zakdoeken, een doos koekjes (inderdaad) en veel losse papierkes (rekeningen van winkels, afhaal-dingen, the works). Ik _weet_ dat het allemaal grief is dat ik dus nooit mis, aangezien de manden al twee jaar onaangeroerd op dezelfde plaats staan. Dus probeer ik deze keer van mijn hart een steen te maken en gooi ik dingen weg. Maar niet alles, natuurlijk, want sommige dingen heb ik ooit vast nog nodig (of kan ik uitlenen aan de dochter of klijn. die verkleden zich allebei al eens). Met die spullen heb ik dan maar een proper nieuw nestje gemaakt op de zolder. Zucht.

Ja!

Ego-folder.

Fons, die heeft soms ronduit geniale ideeën, zoals deze: de ego-folder.

Het principe is: coole mails die u een ego-boost geven, bewaart ge in een aparte folder. De Ego-folder. Wanneer ge triest/depressief zijt, leest ge die mails.

Ik heb er eentje sinds vandaag. En u moest ook al bezig zijn, want we hebben dat allemaal nodig, van tijd tot tijd.

En al

En avant.

Het was hier stil, ik weet het, maar goede excuses zijn er om gebruikt te worden: ik was ziek. Veel woorden moeten daar niet aan vuil gemaakt worden: koorts, keelpijn, algehele malaise, een diagnose van sinusitis en een grote doos antibiotica. En een week ziekteverlof. Die ik zwaar sputterend heb teruggebracht op twee dagen: vandaag moet ik een belangrijke bijscholing geven en de eerstejaars zijn op stage en een hele week mijn collega’s in de steek laten is te veel van het goede.
Anyway. De koorts is weg, de pijn is wat beter, dus het zal allemaal wel lukken zekers? Alhoewel het fijner was geweest als de dochter niet besloten had om haar dag om 6.10h te beginnen.

internet

Die dekselse Tom Heremans toch.

Als ge denkt dat ik hier vuile truken doe om google te helpen: ge zijt juist. Leest allen wat michel te vertellen heeft over Tom Heremans!

Wegens ziekte hou ik het zelf kort en ga ik zelfs geen opmerkingen maken over hoe veel vrouwelijke bloggers in één zin grappiger zijn dan Tom in zijn hele stuk. Twee dingen echter: misschien is een miniem excuus voor Josie wel aan de orde, Tom? En, Lilith, als er een momentum nodig was voor een tweede wijvenweek, dan is het er nu wel.