Coolness, de eerste keer dat uw kind het Sinterklaasgebeuren bewust meemaakt. Absolute coolness, echt.
Meer dan een maand geleden waren we al begonnen met de voorbereiding: er was een reclameboekje van een speelgoedwinkel, en de dochter knipte alles eruit wat ze graag wilde krijgen. Kleven op een blad, versieren met glitters en dan opsturen naar de Sint. Ja, ik kan mijn innerlijke kleuterjuf soms met moeite in bedwang houden. U zou mijn kerstkaarten moeten zien.
Een paar weken geleden kwam hij toen aan zee, omdat mijn ouders op reis zijn tijdens zes december. Er werd voor de middagdut een schoen gezet, na de dut was er een poppenwagen en een microfoon in de plaats. We wisten ook dat hij nog bij de andere grootouders komt, en ook daar speelgoed zou brengen. En dan is er het grote dilemma, natuurlijk. Eigenlijk heeft het kind al zo veel, wat moeten we daar eigenlijk nog voor kopen? Maar aan de andere kant: dat Sint niet zou komen, dat zou gelijk wat grof zijn.
En dus bracht de Sint hier thuis maar drie dingen (behalve snoep en chocolade), zorgvuldig gekozen, maar helemaal niet duur. Een voorleesboek, want voorleesboeken zijn uitstekende cadeautjes. Een puzzel met heel veel stukken, want het kind puzzelt vreselijk graag. En een keukentje. Niet een gewoon prefab-keukentje: mijn lief toonde zich een fantastische assistent van Sinterklaas en ging in allerlei winkels op zoek naar iets dat kon doorgaan voor knoppen (keukenwekkers) en kookplaatjes (cirkels uit zwarte kaften geknipt), en gisterenavond na bedtijd werd een stuk van de speelgoedkast omgetoverd tot kitchenette.
Potten en pannen, dat had ze al, maar ik ruimde de kast op en zette alles netjes zoals in een echte keuken.
Groot succes, alhier. Mira is al sinds acht uur kip met pasta aan het maken in haar keuken.
