Er wordt hier tegenwoordig precies niet zoveel geschreven, met al dat vakantiehouden. We zijn aan onze laatste eindspurt begonnen en dat betekent een propvolle agenda, en ook van die typische vakantiedagen: alles is anders dan verwacht, het kind zit opeens later in haar bed dan normaal, ik vergeet te weekmenuten en kom dan opeens tot conclusie dat er vandaag geen winkels open zijn. Enzovoort, enzoverder…u kent het ongetwijfeld.
De afgelopen week was, achtereenvolgens: bezoek aan de onthaalmoeder-in-ziekteverlof, twee dagen aan zee (strand, bezoekjes aan de vismijn, nog strand), mossels eten met vrienden, een verjaardagsfeestje, een voetbalmatch, een rommelmarkt, een middag in het pierkespark, een etentje met de lekkerste roggevleugels ooit en vanochtend een verweesd zoeken naar een winkel die open is zodat ik een cadeau voor mijn morgen-jarige-lief kon kopen.

En dus heb ik geen tijd om te schrijven. Dat u het weet.