Ik weet niet hoe het er precies van kwam, maar gisteren, toen ik zat te werken, heeft de kleine voor het eerst de koptelefoon ontdekt. En ze was er helegans niet goed van: op uw hoofd hoort ge muzieks, van uw hoofd niet. Magico!
We waren wat te laat met opnemen, maar na een vijftal minuten bleef ze hardnekkig zodanig schattig wezen dat het lief toch maar zijn gsm bovenhaalde. U kunt in dit filmpje overigens ook het bewijs zien dat ze level 3 (level 1 en level 2) van de muziekeducatie-game met succes uitspeelt: Das Pop en Beach Boys werden aan het repertoire toegevoegd. Suggesties voor de volgende level mogen in de commentaren.
Als ge in de schooltuin geritsel in de struiken hoort, en ge zijt een beetje teleurgesteld dat het de eend is (geen fanpagina, voorlopig) en geen monster of vampier.
Dan weet ge dat ge te veel naar True Blood kijkt tegenwoordig.
U weet dat misschien, of misschien niet, maar ik ben beroepshalve nogal met kindjes bezig. Vooral dan met: werken met kinderen (kleuters en kinderen van de lagere school) in een klasomgeving. Ik zit voor het gedeelte over kleuters al een aantal jaar in een zeer inspirerend team, op de fijnste lerarenopleiding van de wereld. Een inspirerend team, omdat het vol inspirerende mensen zit, en één daarvan is Marijke, onze muziekdocente. Toen de dochter nog heel mini was, vertelde ik ooit tegen haar dat Mira zoveel van muziek houdt (want ja, dat was toen al duidelijk), en ik kreeg prompt een boek aangeraden, dat hier zeer vaak gebruikt werd.
Toen de kleine oud genoeg was voor Muziek op Schoot, schreven we ons in, en sindsdien gaan we op zaterdagochtend zingen met Marijke. Een zaligheid, zowel voor Mira als voor ons. We merken dat het de dochter veel deugd doet, zo in groep instructies leren volgen, en ze heeft ongelooflijk veel aan de rijmpjes en liedjes die ze daar leert. Voor het plezier, natuurlijk, maar als ze bang is of verdrietig, dan brengt zo’n liedje troost en rust.
Marijke, die de lessen liefdevol en met bijzonder veel kennis van zaken geeft, begint vandaag met een eigen verhaal. Niet langer onder de vleugels van een andere vzw, maar helemaal op zichzelf. Tinkel, zo heet de kleine vogel, en de eerste lessenreeks is nu open voor inschrijving. Vanaf acht maand kunt u er met uw baby naartoe, vlakbij Gent Dampoort.
En ik zeg het met de hand op het hart: vreselijk warm aanbevolen.
Zondagochtend zat ik om zeven uur in de zetel te suffen. De dochter was weer afgrijselijk vroeg wakker geworden en had net voor de lichtbak een fles melk uitgesabberd. Ik zat in de zetel en bladerde door een boekje, half slapend. Als u de fantastische zege mag ervaren een vroege vogel onder uw nageslacht te tellen, dan weet u vast wat ik bedoel.
De kleine stond ondertussen aan de salontafel een beetje te prutsen met dingen die ze uit het schof had gehaald. Tot ik haar opeens luid hoorde smakken en mmmmmmmm lekker kirren. Ik zei: Mira, wat eet jij, draai je eens om? Stralend deed ze wat ik vroeg, en toen werd alles duidelijk: de juffrouw had een blik cola in haar hand.
U weet dat misschien nog niet, maar eigenlijk drink ik geen (of toch nog nauwelijks) cola. Een zware opgave, als u weet dat ik tot voor een maand gemakkelijk een liter of twee per dag achterover sloeg. Maar dit weekend was anders: zowel het lief als ikzelf hadden het aan onze maag. Misselijk, pijn, een vuil virusje waarschijnlijk. Alleszins: in zo’n geval wil een slokje cola al eens helpen om het leed te verzachten. Zeker als ge zo afschuwelijk veel werk hebt dat ge niet gewoon in uw zetel kunt gaan liggen wachten tot het over is. Dus werden er blikjes Coca Cola in huis gehaald en dronken we die zaterdagavond tijdens True Blood op. Maar niet helemaal. En slordige mensen dat we zijn, stond er nog een half blik op de salontafel.
Enfin. Ik heb de meubels een beetje gered door te zeggen dat ze dat niet mocht, want dat het medicamenten waren. Waarna ze een half uur heeft gejengeld voor nogmedicamentjesnogmedicamentjes. So far voor uw peuter van de frisdrank weghouden, zeg.
Vandaag was een schitterende, onbezorgde dag. Het contrast met vorig jaar, deze tijd, kon niet groter zijn. Foto’s van vaders op vaderdag, daarom.
