Ah. Er was een tijd dat mijn vrienden enthousiast te maken waren over Eurosong. Nu heeft iedereen het druk, en schiet ik nog alleen over. Hoe droevig is dat niet zeg. Al een geluk dat mijn lief zich gaarne laat verplichten tot een portie craptelevisie en dat we in het vooruitzicht hebben: een avond met windmachines, kitsch en André Vermeulen. Vanaf negen uur zijn we hier, voor de traditionele live commentaar. Maar nu eerst de planten watergeven en de chipskes gereedzetten.

Ah. Soap-acteurs, de presentatoren, ongetwijfeld. Ge ziet dat aan hoe ze in de camera kijken. Het meisje in het geel hoort duidelijk zingende stemmetjes in haar hoofd — ALREADY — want ze wipt de hele tijd van haar ene been op het andere. We kunnen nu al stemmen en zoals _werkelijk alles_ heeft ook het songfestival een hashtag. #levedeoverbodigehekjes!

Bosnië & Herzegovina dacht: die jongen met die gitaar heeft dat goed gedaan, vorig jaar voor belgië, we sturen zijn grootvader dit jaar. Dino Merlin heet de mens, en hij heeft een zwarte medemens meegebracht van wie wij ons een volle minuut hebben afgevraagd wat hij daar liep te doen. Blijkt het de trompetman te zijn en helemaal geen neger. Vuurwerk! Drie minuten bezig en het is al vuurwerk!

Oostenrijk heeft een liejde uit een Walt Disney-tekenfilm gestuurd. Ik voorspel mist en een windmachine! Volgens het lief vinden homo’s dat wel tof, die ballads. André zegt dat er een vergelijking is met Withney Houston, maar we denken dat de juffra nog veel drugs gaat moeten pakken voor ze withney is. Lief verwart de diamanten in de visuals met kwallen. Waarschijnlijk teveel naar het korte rokske van de madam aan het kijken.

In Nederland zijn er veel zonnebanken. En saaie liedjes. Nederland gaat niet door.

Wij vinden de tussenfilmkes super en vragen ons af of het iets is van die mensen van Villa Vanthilt.

Ons eigen liedje! En ze vonden geen knappe mensen die ook kunnen zingen! Volgend jaar maakt Sergio weer kans om mee te doen. Lief gelooft erin, ik vind het saai eigenlijk. En slechte beatboxer, dat ook. But hey, hier thuis is het lief baas in het eurosong-judgement. Ervaring.

Voila. Een spot achter doorzichtige kleedskes. En hopla, een tweeling. Alles is vergeven. Dat is de commentaar van het lief op de Twins van Slovakije. Ze wapperen met hun kleed om af te leiden van het feit dat ze geen Engels kennen en niet zo heel goed kunnen zingen. Het werkt voor mijn lief, geloof ik. Wat we wel geleerd hebben: in Sloavakije hebben ze nog niet zo lang drums. De drummer zit bij les 1, momenteel. Op het einde hoor ik hier: there’s only so much a transparant kleedske can let forget. Lief loopt over naar het kamp van de niet-fans. Het is hier al druk, ondertussen.

Ukraine heeft leraar kleuteronderwijs gevolgd. Enter de zandtafel. De mevrouw krijgt de prijs van lelijkste kleed tot nu toe. Een prestatie, want Belgie is al geweest.
Lief: allemaal goed en wel, maar wie mag er weer het podium stofzuigen achteraf? Aha.
Het liedje zijn we al vergeten voor het gedaan is, maar ze vinden toch altijd de laatste schone vrouw van de Oekraine om mee te brengen.

Rockerderockerderock. Moldavie stuurt kabouter rock. Acts die een unicycle meebrengen mogen van mij winnen. Balkan-muziek. Love it.

Zweden gaat zeker door, want het zit nu al in mijn hoofd. Henk is zwaar teleurgesteld in de act met de glazen kooi. Ik was afgeleid door de dansende meneren.

Cyprus. Wij vinden dat alle landen weer in hun eigen taal moeten zingen. Dat is veel cooler. Zelfs als ge een kruising tussen sister of mercy en taikwondo stuurt. Jammer ook dat de skibotten vastzitten aan het podium, niet? Dat beperkt u toch wel een beetje tot molenwieken.

Wij zijn officieel voor bulgarije, omdat één van hun mensen elke week zorgt dat wij niet vergaan in onze eigen rommel. *zwaait naar daniella*. Enige bedenkingen: windmachines hebben weinig nut bij kort haar. En sinds die van Roxette verhuisd is, zijn haar nummers niet verbeterd.

Macedonie is gewoon raar. Een vreemde combinatie tussen volksdans en vettig knipogen in de camera. En hopla een accordeon. En een megafoon. Al een geluk dat het maar drie minuten mag duren, of we zaten hier met een olifant op het podium. Zeker weten.
OK no elephant. But is there time for fifty prostitutes?

Israel. Why change a winning team: send over Dana!
Henk maakt een ghaza-strookjesgrap over haar kleed. Time to up the medication.

Het hand van de mevrouw van van Slovenië leidt een eigen leven zeg. Ik hoop dat het lichte overgewicht van de danseressen een fashion-statement is, maar gezien de spandex betwijfel ik het. Round and round and round gaat over hun poep denken we. Leve de windmachine, though. Maar we denken: Thank you, Slovenia, see you next year.

Roemenie ontlokt de man van mijn leven een vuil handgebaar. Tsjjj. Twintig seconden later zit hij mee te zwaaien in de zetel. Gay much?

Estland doet toneeltje, en wij hebben dat graag. Er zijn niet genoeg toneeltjes dit jaar. Het refrein is leutig, maar de strofes zijn beresaai zeg. Al een geluk dat die jongens een beetje turnen.

Wit-rusland heeft zijn achtergrondkoor achter een rij lampadaires gezet. En Ruslana blijft toch een beetje voortleven, elk jaar opnieuw. HA! HA! HA!

Letland doet ook iets met angels. En zoals piglet dat zegt: Don\’t know about you, but I\’ve had quite enough of them. Overrated white winged pests.
Ik kan hier niks over zeggen, behalve dat de rapper echt niet kan rappen. Het is dan ook Letland, natuurlijk. Niet echt da hood of europe, baby. Dizzles.

Denemarken heeft george michael gestuurd! Voor de rest is ook dit niet echt memorabel zeg. Tot hij zich omdraait, de zanger en het blijkt dat zijn hemd kapot is: een kanjer van een gat in de rug zeg. Den duts.

Ierland is de –oef– laatste. En die hebben supercoole visuals zeg. Het is een leutig liedje voor de rest, maar het steekt rap tegen. Maar fuk zeg, wat een visuals.