Het is niet omdat we veel moeten werken, dat we ons niet kunnen ergeren, nietwaar. Want af en toe hebben we nog wat energie over natuurlijk, en ergernis is uitstekend voor de kanalisatie daarvan.

De betoging van zondag, daar was blijkbaar een bepaald percentage Franstaligen en een bepaald percentage Nederlandstaligen! En dat is blijkbaar relevant want het is het grootste aandachtspunt in de gazetten! En iedereen weet: als het in de gazetten staat dan is het belangrijk. Kijk naar DASM. Ook staatsbelangrijk, dus alle dagen pagina-groot uitgebraakt bij uw ontbijtkoffie. Maar ik dwaal af, het ging over die dekselse Franstaligen gaan en hun percentage op de betoging.

Ben ik eigenlijk de enige die dat gedoe van wulder en zulder grondig beu begint te worden? Allez, ik ben nu niet zo politiek begaafd als al die meneren en mevrouwen die hard werken aan de akkoorden die heel ons leven gaan veranderen, maar iets zegt mij dat het benadrukken van verschillen nog nooit iemand deugd heeft gedaan. Maar kijk, misschien ben ik verkeerd, want ik voel mij wulder noch zulder, dus wat zou ik recht van spreken hebben? Ik passeer de tijd, en ondertussen neurie ik I hope the Russians love their children too.