Year: 2010

zot van

Het Experiment.

Het Experiment - e-posterTrouwens. Ik heb gewoon nog geen schaamteloze reclame gemaakt voor mijn lief zijn nieuwe voorstelling, hoe erg is dat niet eigenlijk?

Dat zit zo: ik maak alleen reclame als ik zeker weet dat het goed is, want u en ik, wij hebben een vertrouwensrelatie, vindt u niet? En door de dochter en het feit dat die nog te klein is om alleen thuis te blijven, had ik eigenlijk nog niet veel gezien.
Maar! Sinds dit weekend kan ik wel degelijk officieel reclame maken: er kwam een babysit, ik trosteerde file en regen en ik heb dus het eerst een echte try-out gezien. Ik was helemaal onder de indruk van mijn wederhelft. Het is goed, het is fel, het is scherp. Het is heel erg voor te lachen en het is dan ook met de gepaste fierheid dat ik u kan zeggen: ga kijken naar Het Experiment! Op de premiere in Kortrijk bijvoorbeeld, als u het kleedske wilt zien dat ik speciaal voor de gelegenheid heb gekocht. Of ergens anders, in het Vlaanderland. Doen. Mijn lief is grappig.

kinderspam

Groot.

Ze is soms al zo groot en dat maakt me een beetje bang, bij momenten. Niet dat ze niet mag groeien, jawel hoor. En ik blijf gefascineerd door alles wat ze ondertussen kan, maar het is dat onafwendbare groter worden van haar wereld die me angstig maakt.
Wij zijn genoeg, voorlopig. Dat haar vader en ik haar graag zien, dat is het belangrijkste. Wij kiezen wie met haar mag omgaan, en we kiezen enkel mensen die haar graag zien. Mensen die haar nooit pijn zouden doen. Als ze verdriet heeft, dan zijn wij troost. En wij zijn eigenlijk het enige dat telt. Ze heeft, in haar 14-maanden-onschuld nog geen besef van andere mensen. En van gevoelens die met andere mensen te maken hebben.

Als ik denk aan hoe ze misschien, binnen afzienbare tijd, wel zal geven om oordelen van anderen, dan word ik nu al ongedurig. Dat ze misschien vriend zal willen zijn met een kindje dat geen vriend met haar wil zijn. Dat iemand misschien iets lelijks zal zeggen tegen haar, en dat ze het zal geloven. Dat ze misschien verliefd wordt, en dat het niet wederzijds zal zijn. Dat ze iets niet goed zal kunnen, en dat ze het opeens beseft.

Dat ze misschien al eens verdriet zal hebben, en dat ik het niet altijd beter zal kunnen maken. Zeg eens, ervaren ouders, hoe doet ge dat? En breekt uw hart niet elke keer in honderduizend stukskes als er zoiets gebeurt?

zot van

De goedele draait door en henry houdt van ballonnen.

Na de wekelijkse afspraak met de kok met de leuke tongval zien wij vaak eens het begin van Goedele haar programma. Ik had al verschillende keren mijn hoofd gebroken over van welk programma het begin en de stijl eigenlijk was geript, tot het lief vanavond zei: Die Goedele heeft wel vree hard naar De Wereld Draait Door gekeken, zeg.

Natuurlijk. DWDD. Ik had het niet zo direct gezien, omdat Goedele maar half zo snel kan praten als Matthijs van Nieuwkerk. Maar als ge op ffwd duwt, dan ziet het er precies hetzelfde uit. Daarvan gesproken: weet ge wie dubbel zo snel kan praten als Matthijs? Henry van Loon.

Henry is grappig. En hij houdt van ballonnen.

Ja!

Dag van het brood: i. smeert uw bodrams.

Deze ochtend leverde een meneer met een camionetteke hier een ontbijtmand af. Met de groeten van de Dag van het brood, en geregeld door de mensen van de reclame-regie. Die hadden me van tevoren gecontacteerd, of ik iets heb met brood en daar iets mee kan op mijn blog. Oh jawel dus, want ik eet echt graag brood. Een vers lichtbruin lekker brood, recht van de bakker, daar kan ik mij dus met het grootste gemak misselijk in eten. Of witte pistolets, zo knapperig en dan boter erop en een schelleke kaas: ik kan daar bijzonder gelukkig van worden.
Ik ben trouwens niet alleen: toen we verhuisden moesten we op zoek naar een goede bakker in de buurt, ik schakelde Het Project in en kreeg tientallen meningen over waar in Gent het lekkerste brood te vinden is. Er blijken zelfs mensen te zijn die verschillende adresjes hebben voor hun wit en bruin brood, voor hun pistolets, koffiekoeken en Frans brood. En die dus op zondag de halve stad rondfietsen.

Enfin. Brood dus. Eet het, het is gezond en het is lekker! Of laat het voor u besmeren, door mijzelve. Want op 21 oktober, dat is dus donderdag en de dag van het brood, smeer ik voor één van u boterhammen en kom die leveren op de middag. Op voorwaarde dat u in Gent bent op dat moment, want anders krijg ik het niet rond in mijn middagpauze. En op voorwaarde dat u me in de commentaren laat weten wat zo uw favoriete boterham is, eigenlijk.