Of ik eens op aanbod.be wilde kijken, vroeg de meneer in de mail. En dat ik er dan een beetje over kon schrijven ofzo. We mailden wat over en weer en besloten dat meneer in ruil daarvoor een vriendendienst voor Gentblogt zou doen.
Het aanbod op aanbod.be blijkt groot en dat is fijn, aangezien het een Belgische site is, en alles dus dichtbij af te halen is. Niks onverwacht uw pas aangeschafte rolstoel ophalen in een boerendorp voorbij Berlijn, zoals ons allen bij ebay wel eens is overkomen.
Tweedehandssites zijn sowieso cool, vind ik. En tweedehandssites die een rubriek “Agrarisch kopen en verkopen” hebben zijn helemaal het einde. Allez jong, een schattig schaap voor 25 euro. En twee fotogenieke geiten voor 40 euro. Als ik een tuin had, ze zaten al met hun drieën in mijn autokoffer op weg naar de Brugse Poort. Kleinvee is verbazend betaalbaar, trouwens, dat moet ik onthouden voor upcoming birthdays.
Verzamelen en hobby, dat is traditioneel ook zo’n winner-categorie. Opgezette krokodil iemand?
En het is dat ik gezworen heb niks nieuws te kopen voor alles weg is, of anders was ik al aan het onderhandelen over deze mini-fiets. Koop hem dan toch, iemand! Hij is oranje ::: aaaah :::
Eén van de coolste dingen om te doen als ge alleen in de auto zit is de muziek keihard zetten en dan doen alsof wat buiten gebeurt de videoclip is van het liedje dat op dat moment speelt. Mensen die oversteken, verkleurde herfstblaadjes, of gutsende regen: het past er allemaal in als ge genoeg inlevingsvermogen hebt.
En soms, dan gebeurt er iets dat echt perfect is: iemand die stapt, precies op het ritme van de muziek. Of iemand die begint te lopen, net op het moment dat er een breuk in het liedje zit.
Dat kan mijn dag echt maken zoiets. Pure magie.
Het leven is discipline, momenteel. Discipline staat mij niet goed, het voelt als een jeansbroek die mij een half maatje te klein is (en ik weet hoe dat voelt, van die jeansbroek, want mijn buik is nog steeds niet naar pré-miraformaat teruggefloept. Zonde, zonde, en ik zou er iets aan moeten doen. Rondjes lopen rond de watersportbaan, bijvoorbeeld, met klijn, ik heb zelfs al schoenen geleend bij Gudrun, maar het is zo koud en donker en nat tegenwoordig. En ik ben zo moe, zo moe, zo moe.)
Maar discipline dus. Mijn lessenrooster is keihard dit semester. Als ze er allemaal zijn (en dat is vooral in de oktobermaand het geval, daarna is er al eens een groepje op stage), dan geef ik 32 uur les. Elk lesuur kost mij — dat is al jaren zo, ik heb opgegeven te beweren dat ik binnen een paar jaar minder werk ga hebben — ongeveer 1,5 tot 2 uur voorbereiding. Dat is veel werken, zeker voor iemand die in het onderwijs staat en voor wie het leven eigenlijk één lange vakantie is.
Maar ik trek het momenteel dus enkel met een bijzonder strak schema. Ik zit elke dag voor 23h in mijn bed, sta elke dag om half zeven op en in mijn wakkere uren zijn verdeeld tussen lesgeven, voor Mira zorgen, zorgen dat het huis geen absolute varkensstal wordt (de definiëring daarvan wordt overigens constant bijgesteld) en voorbereiden. En het voetbal. U leest het goed: met de huidige drukte is een uitstapje naar het Ottenstadion zowat de enige luxe die ik mij nog permitteer. Omdat dat dus pure ontspanning is: adrenaline, sfeer, groepsgevoel en geen enkele mogelijkheid om met andere dingen bezig te zijn dan de match. In de frisse buitenlucht dan nog. Echt waar, u moet het ook eens proberen. Als u van voetbal houdt, natuurlijk.
(Of als u daar ook altijd zit, laat eens iets weten in de commentaren. Dan zwaai ik eens, de volgende keer.)
Van dat liedje van Hurts. De dochter ook, trouwens. Ik zing het voor haar en dans erbij en ze vindt dat grappig.