Het was een nacht bij de duivels van de vlasmarkt. Uitgaan bleek te passen als een oud jeansvestje. Ge weet wel: uw oude vestje, dat eigenlijk versleten is, maar waarvan ge niet wilt scheiden. En eigenlijk zijt ge te volwassen en volgroeid geworden om rond te lopen met een versleten jeansvestje, maar het is zo’n fijn vestje. Omdat het zo perfect en comfortabel zit, en er een vakje is voor alles wat ge nodig hebt. Zo is uitgaan daar, tegenwoordig. Ge weet dat het iets is uit vervlogen tijden, but it fits like a glove.

Het was die nacht dat de vraag mij werd gesteld. Waarom ik eigenlijk nog nooit iets over hem had geschreven, op mijn blog. Er was een beetje sprake van verontwaardigd gerol met ogen, en toen ik vroeg wat ik dan wel moest vertellen over hem, kreeg ik de titel als antwoord. Dus bij deze, wereld: Leslie is nen coole gast. En al.