Ik ben 31. Zo staat het in de Flair, wordt mij verteld op het sociale netwerk. Het is heel erg niet waar, dat van 31 zijn, maar een kniesoor die daarop let. Er zijn dingen die erger zijn. 33 worden bijvoorbeeld. Bygones.

Maar in de Flair dus, en wel bij de rubriek mommy-blogs. En ik ga daar eerlijk in zijn: dat stoort mij een beetje. Versta mij niet verkeerd, ik ben doodgraag een mama en het is het belangrijkste deel van mijn leven. En dus schrijf ik vaak over mijn dochter. Maar ook: Kerygma bestaat al zes jaar, en Mira is nog maar 15 maand. Reken daar nog eens een maand of drie bij dat ik gezaagd heb over zwanger zijn, en het is nog altijd maar een vierde van mijn online leven. Toen ik aan het verbouwen was schreef ik vaak over de verbouwing, toen we een huis zochten ging het vaak over huizen zoeken. Nu gaat het frequent over kinders, maar er zijn dus ook nog andere dingen. Want hoe graag en hoe prioritair ik ook moeder ben, er zijn ook nog andere dingen: er is een werk, een lief, een liefde voor vanalles, en er zijn vooral veel te veel meningen.

Dat gezegd zijn: goeiemorgen. Ik ben i., 31 jaar, moeder. En ik heb een wijvenblog.