Ze is verkouden, het arme schaap. Haar neus zit gigantisch verstopt, en ze moet ook een beetje hoesten. Maar vooral: ze kan daar geen weg mee. Blijkbaar moet een kind, naast zitten, rollen, lopen, van een lepel eten, haar eigen naam leren, voorwerpen volgen en nog zo veel meer óók leren hoe ge eet als ge niet door uw neus kunt ademen.
Een vreselijke catch 22: ze heeft honger, maar weet niet hoe dat moet met de fles. Ik probeer een beker, maar na vijf slokken is ze te moe. Ze slaapt nu, maar haar fles van 17h heeft ze een kwart gedronken, en die van 20h idem. We verwachten dus binnen een uurtje een hongerige baby, en hetzelfde circus helemaal opnieuw.

Ondertussen raakt haar immuniteitsysteem wel helemaal opgebouwd, troost ik mezelf. Het arm schaapke.