Year: 2009

internet moeilijk

The interwebs can be a scary place.

Pietel vertelt over een gyproc-artikel en hoe de discussie daar nogal vreemd is, bij momenten. En dat hij aanzien wordt voor SOS Piet, door sommigen. Het is een vreemde plaats, het internet. We herinneren ons allemaal de fanclub van natalia. Die toevallig dezelfde maatschappelijke zetel heeft als de club van de chinese en japanse tattoeerders. Zelf heb ik de Smartschool-hackers en de telenet-klachten. Edoch: het meest indrukwekkend zijn bij mij de mails die ik binnenkrijg via mijn contactformulier. Deze week nog.

karin H*** wrote:
Ik wil voortaan graag de nieuwsbrief per mail ontvangen inplaats met de post.

Gr,
Karin H***

euhm. ok Karin. Ik zal de niet bestaande nieuwsbrief nooit meer per nog nooit gebruikte post verzenden, dan.

Ene S*** deed vorige week een poging om in contact te komen met yours truly.

Het is altijd zeer aangenaam om die teksten te lezen. Ik vond op je site ook iets over “popswatch”. Een vriendin van mij draagt nog altijd een popswatch, daarom moest ik er toch aan denken. Hopelijk stuur je een berichtje terug.

Als iemand een nieuw vriendje zoekt: adres op eenvoudig verzoek te verkrijgen.

Het is echter niet allemaal leutig. Soms zijn de mails die ik binnenkrijg zo schrijnend dat mijn hart ter plekke breekt.

v*** wrote:
wil graag eens weten wat er allemaal in men mama is opgegaan als ze is gestorven en wat ze allemaal weten over haar

En u? Krijgt u ook weleens vreemde mailtjes?

Ja!

Ha! Meningen over muziek! Daar zit u op de wachten!

Ongetwijfeld.

1. Aan al onze maten die gisteren niet meewilden naar Kaiser Chiefs in de AB wegens puberaal – niet goed meer – blahblahblah: you were very very wrong. Het was zeer lang geleden dat ik mij nog zo heb geamuseerd op een concert, dat het publiek zo zot werd en dat er muzikanten op het podium stonden die zo hard werkten voor elk applaus. Geheel verkocht, ik.

2. Razorlight heeft teveel naar Live geluisterd. Het is een kwestie van tijd voor ze in Flanders Expo in bloot bovenlijf de wereldvrede prediken nu.

3. Ik ben zot van dit liedje. Heerlijk.

moeilijk

het ondenkbare.

Er zijn zo van die dagen dat het ondenkbare gebeurt. Niet eens met uw eigen, maar met mensen een paar tientallen kilometers verder. Akelig dichtbij, voor het ondenkbare.

Dat een zot een creche binnendringt en daar mensen neersteekt, dat is al bijna niet te geloven, maar dat iemand zo gestoord kan zijn om als slachtoffer baby’s uit te kiezen die niet alleen geen verweer hebben maar ook nog niet eens kunnen weglopen, dat is het ondenkbare. Wat beschermd hoort te worden, is opeens bedreigd. Ik kan daar met mijn hoofd niet bij.

Ge moogt u niet voorstellen wat die ouders nu moeten voelen. En de werknemers van de crèche. En de mensen die die zot deze ochtend zagen rondfietsen, geschminkt en alles en die gedacht hebben: wat een rare man.