Year: 2009

Ja!

Trein.

Wat begon als een noodzakelijkheid — een vrouw in mijn gezegende toestand mag blijkbaar niet meer reizen zonder het nemen van financiële verantwoordelijkheden — is verworden tot een zeer aangenaam gegeven: reizen met de trein is ongelooflijk rustgevend.
Zo stapten wij om negen uur in Lille op de TGV, om een handvol tukjes, een stapel weekendbijlagen, een tijdschrift of drie en een half boek later even na de middag in Montpellier af te stappen. Fris, monter en geheel rustig gemaakt door het voorbijflitsende landschap, de kadans van de trein en het gokspelletje over wanneer de slapende mevrouw het eerste straaltje kwijl uit haar openhangende mond zou laten vallen.
We aten een broodje in een park en stapten vervolgens op een boemeltrein die ons dwars door de pyreneëen bracht en uitspuwde in Girona.
Toegegeven: het is een hele dag reizen, maar het tempo leent zich ten zeerste tot ontstressen en het achterlaten van hectiek allerhande.

Om van de geringe ecologische voetafdruk nog maar te zwijgen. Leve de trein.

NB: ja, er wonen mensen in ons huis terwijl wij weg zijn. ik zou wel gek zijn om onze afwezigheid anders internetsgewijs openbaar te maken.

projecten

Er was eens een huis – deel 1.

En in dat huis: een living en een keuken. Verbouwd in de jaren 80 en toen met de schoonste materialen ingericht. Jammer genoeg zijn de jaren 80 wat ons betreft interieursgewijs *niet* aan een come-back toe. Dus er werd al snel besloten dat we het hele gebeuren grondig zouden verbouwen.

Geen na zonder voor natuurlijk. Dus vandaag krijgt u een voor.

living hoek 1

De koepel en de schouw, die vonden we wel mooi.
De vloer daarentegen: een mens zou van minder zeeziek worden.

living hoek 2

keuken

eten

Luie patatten voor bij het luie kieken.

Als we volk over de vloer krijgen, dan durf ik al eens het kieken maken: kwestie dat ge dat van tevoren kunt klaarzetten en dan enkel in de oven moet gooien op het moment dat de aperitief wordt ingeschonken. Het enige probleem is dat er nog altijd aardappelen bijhoren en daar is nog werk aan: ik heb graag gebakken patatjes of puree bij zoiets, en dat is nu eenmaal last minute-werk.

Uitgetest en goedgekeurd echter bij deze: de hasselback potatoes waarover michel het had, laatst. Gewoon sneetjes in maken, look en boter erin en mee in de oven.

In! Dezelfde! Braadslee!

Wat een gemak zeg.

Neen!

Zwarte kat.

Er zit een kat rond ons huis, de laatste weken. Die van ons heeft er schrik van. Het is een kater, vermoeden we, want hij durft al eens sproeien. En hij wordt de laatste dagen steeds driester: komt nu zelfs echt tegen het kattenluik aanduwen om binnen te geraken. Dat kan normaal niet, want het is een magneetsysteem en alleen de onze heeft een magneet.
Boogie, die miauwt een beetje en laat zich doen. Maar hij geraakt er wel door over zijn toeren, want hij plast in huis opeens. Best zielig, hoor.

Iemand suggesties over wat we kunnen doen? Ik denk niet dat het een zwerver is, want hij ziet er goed doorvoed uit. Maar het is wel een volwassen kat, die er opeens was. En hij is vreselijk brutaal.

Zoals die keer met Sinatra. Zucht.